Filmin adına əsasən edə biləcəyimiz bütün proqnozlar, məncə, bu ssenari üçün çox optimist olardı. 13-14 yaşlı Həyat adlı qız yataq xəstəsi olan babası və atası ilə yaşayır. Eyni evdə yaşamağı nəzərdə tutursunuzsa, bəli, deyəsən, üçü bir araya gəlir. Amma pərdə arxasında xüsusilə Həyat üçün çətinliklərlə dolu bir həyat var. Həyat valideynləri boşanmış, bir sözlə parçalanmış ailənin meyvəsidir. Həftənin demək olar ki, hər gününü atası və babası ilə yaşadığı evdə keçirərkən, bir gün, bəlkə də bir neçə saat anası və yeni həyat yoldaşının yanında qalır. Yeni doğulan oğul... Ola bilsin ki, onlar bir evdə yaşasalar, anası Həyatdan kəniz kimi istifadə edib oğluna baxardı. Görüşdükləri qısa müddətdə belə, “Qız, yeməyini ver!” xəbərdarlığı ilə körpəyə qulluq edən işçi olduğunu xatırlatdı. Gördüyüm qədər, onun çətin çıxışları bununla məhdudlaşmırdı. Həddi-büluğa çatmağa ilk addımı, menstruasiya başladığı gün, anasının “qadın oldun!” deməsi kruiz zamanı məni şoka saldı. Bu prosesin gənc üçün daha mənalı və qorxmaz və qayğısız olması üçün valideynlərin çox diqqətli, ehtiyatlı və anlayışlı olması lazımdır. Gənc bir qızın böyüməsinə şahid olmaq valideynlər üçün çox mənalı və xüsusi bir şey kimi qəbul edilməlidir. Bu prosesdə müvafiq məlumat ötürülməsi və sosial dəstək ilə gənclərin narahatlığı azaldılmalıdır; Yaşanan dəyişikliklərin təbiiliyi və hər kəs tərəfindən yaşanması da əlavə olaraq təqdim edilməlidir.Onu körpə əmzikini taxdığını görürük. İnkişaf mərhələlərindəki bu pozulma, məncə, bununla məhdudlaşmır. Bu gənc qızın şifahi və şifahi olmayan ünsiyyətdə yaşına nisbətən geridə qalmış vəziyyətdə olduğunu və hərəkətlərini müşahidə etdim. Bu gerilikdə valideynlərin də payının olduğunu başa düşmək çətin deyildi. Xüsusən də gördük ki, ata və qız hər gün birlikdə qısa bir səfərdə olsalar da, möhkəm ünsiyyət qura bilmirlər. Əlaqə kəsildi Yaşının az olması və ya ümumiyyətlə olmaması Həyatın yaşına uyğun söz və cümlə seçiminə, münasibət və davranışındakı əksinə təsir edib. Onun 13-14 yaşlı qızın ifadə edə biləcəyi ifadələrdən məhrum olan kasıb dili var. Filmdə gənc qızdan çox danışılmırdı, bəlkə də rejissorun vermək istədiyi mesajları ehtiva etdiyi üçün və danışarkən o, üç-beş sözdən çox danışmırdı.
Həyat aparır. yarımçıq həyat, daim televiziya qarşısında, valideyn nəzarətindən məhrum. Görünür, televiziyadan öyrəndiyi mahnıları zümzümə etməkdən, özünəməxsus tərzdə melodiyalar bəstələməkdən həzz alır. Məktəb xorunda da oxuyur. Bütün bu həyat xaosunun içində sanki çıxış yolu axtarırmış kimi musiqidən aldığı güclə film boyu dayanmışdı. Baxarkən təəccübləndiyim başqa bir məqam isə Həyatın dinləməkdən həzz aldığı mahnıların yenə də yaşına yaraşmırdı. Bu dəfə onun yaşına uyğun gəlməyən daha yetkin mahnılara üstünlük verdiyini görürük. Həyata təsadüfən atılan daha bir böyük yük... Nəvə olmaqdan, əl öpməkdən, su gətirməkdən daha çox şey olduğu halda bunu “yük” adlandırmaq absurd səslənməməlidir. Həyat babasının yemək-içmək, çimmək kimi bütün ehtiyaclarını ödəyir. Ola bilsin ki, nəvəyə bu yaxınlıqdan doğan kiçik oxşarlıqlar var. Aqressiv, qaşqabaqlı, pis ağızlı baba; Valideynlərin gənc qızın üzərində qoyduqları dağıntılar kimi başqa yivlər də yaradır.
Gözdən qaçırılmaması lazım olan bir məsələ: cinsi təcavüz. Məhəllədəki ərzaq mağazasında yaşadığı xoşagəlməz hadisə, görünür, Həyat üçün mənalı taburedə otura bilməyib. Bundan sonra məncə ikinci dəfə ifşa olundu, təkrarlanan ağrılı hadisə Həyata daha çox başa düşülməyə başlayır. Bu təcrübə çox güman ki, dəhşətli bir xatirə olaraq qalacaq. Başa düşürəm ki, istər-istəməz qayıqla yol gedən bir bəyə “qardaş, mənimlə evlənərsən?” deməyin sadəlövhlüyünün arxasında özünü bu yolla xilas etmək istəyi dayanır. Görməkdə çətinlik çəkdiyimiz həyatlara işıq salmaqla bizi o həyatın içindən olan insanların həyatına şərik etdi. Gənc qızın yaşadığı çətinliklər valideynləri üçün çox vacibdir. Onun yönlü inkişafına təsiri onun kim olduğunu necə formalaşdırdıqlarında aydın görünürdü. Bütün bu hadisələrdən qurtulan və özünə yeni ssenari çəkən Həyat, deyəsən, son səhnədə əsl kimliyini tapmağa çalışır!
oxumaq: 0
