Hamımızın bildiyimiz kimi, həm marketinq, həm də hiss etdiyimiz öhdəliklər sayəsində uşaqlarımızın ən yaxşı, ən təsirli müəssisələrdə təhsil almasını istəyirik. Təbii ki, ən təsirli qurumlardan təhsil almaq; Bütün tələbələr üçün faydalı olacaq; Ancaq unutmamalı olduğumuz başqa bir təhsil var. Bu da ailə tərbiyəsidir. Bu yazıda övladlarımızın şəxsiyyətinə və ailə daxilində gedən təhsil proseslərinə necə müsbət dəstək verə biləcəyimizdən danışacağam.
Məlum olduğu kimi, təhsil resursları bizə yazılı, səsli və çox şeylər təqdim edir. vizual forma. Təqdim olunan məlumatların emalı tələbənin iştirakı ilə inkişaf edən bir prosesdir. Ailə fərqlidir. Ona ailədə bir işi necə edəcəyini söyləmək, bütün günü məktəbdə aldığı standart təhsildən fərqli bir şey təklif etmir. Ona görə də mesajımızı deməklə deyil, nümunə göstərməklə və düzgün davranış sərgiləməklə, yəni övladımıza nə edəcəyini, necə edəcəyini göstərməklə çatdırmalıyıq. Hətta özümüzün də harada durduğumuzdan danışsaq, uşaqlarımız gec-tez bu vəziyyəti görəcək və ona uyğun olaraq dediklərini“xəyali” kimi qiymətləndirəcəklər. Bu prosesdən sonra valideyn olaraq dediklərimizin dəyərsizləşəcəyi qaçılmazdır.
Digər bir məsələ də mülahizədir. Tərəqqi gördüyümüz hər sahədə öz təqdirimizdən və ya yaxşı işimizdən əl çəkməməliyik. Bir çox müsahibələrdə də müşahidə etdiyim kimi, valideynlər “afərin” deməyin onların korlanmasına səbəb olacağını və övladlarının irəli getməyəcəyini və bu məqamda qalacağını düşünür. Əksinə, yaxşı iş və ya təqdir uşağı daha yaxşı işlər görməyə sövq edən bir münasibətdir, lakin onun olmaması uşağın indiki nöqtədə dayanmasına və gələcəkdə yenidən başladığı nöqtəyə qayıtmasına səbəb olur. Bundan əlavə, bu, uşaqlarımızda özünə inam və özünə hörmətin olmamasına səbəb ola bilər. Çünki uşağın zəhməti hətta şifahi olaraq mükafatlandırılmayıb, hətta fərqinə varmayıb. Əsl məsələ yaxşı olub-olmadığını demək deyil, bunun səbəbini dilə gətirərək təqdir etməkdir. Bu vəziyyət bizim nəyi bəyəndiyimizi göstərir və bu həm də uşaqlarımızın zəhmətinin mükafatlandırıldığına işarədir.
Digər bir məsələ də onların səhv etməsinə yol verməkdir. Bir çox valideynlər səhvlərə dözə bilmirlər və ehtiyat tədbirləri görürlər. Bu vəziyyət uşaqların özbaşına qərar qəbul etməsinə şərait yaradır. Prosesləri çətinləşdirsə də, fərdin düşünən və hərəkət edənlərdən asılı qalmasına səbəb olacaq. Nəticədən asılı olmayaraq, verilən məsuliyyətlər uşaqlara nəinki zaman keçdikcə həmin tapşırıqları daha yaxşı yerinə yetirməyə imkan verəcək, həm də onlara qərar qəbul etmədə və özünə inamda özlərini təkmilləşdirməyə kömək edəcək. Bundan əlavə, uğursuz nəticələr olmalıdır ki, səhv görünsün və növbəti dəfə səhvin fərqində olaraq irəliləyə bilək. Unutmayaq ki, uşaqlarımız hər gün yeni şeylər yaşayır və onların həyatda etmələri lazım olan təşəbbüslər bu sürətlə, hətta bu sürətin qatları ilə artır. Bu prosesdə etməmiz lazım olan şey işin öhdəsindən gəlmək deyil, onlara ən sağlam şəkildə kömək etməkdir.
Təbii ki, ailə daxilində təhsil və ünsiyyət prosesləri o qədər də az deyil. Bu mövzuda müxtəlif yanaşmalar, fikirlər və mülahizələrdən lazım gəldikdə yazacam. Hələlik məqaləmi vergül qoyaraq bitirəcəyəm.
Sevgi və hörmətlə….
oxumaq: 0
