“Başqalarını xoşbəxt etmək istəyirsinizsə,
Mərhəmətli olun.
Özünüzü xoşbəxt etmək istəyirsinizsə,
Yenə də mərhəmətli olun.”
Dalay Lama
Şəfqət əzab zamanı yaranır. Şəfqət göstərmək üçün insan əvvəlcə dərdi qəbul etməlidir. Ancaq qorxu və əzab düşüncələri mərhəmətin qarşısını alır. Əslində insanda sıxıntı yaradan ağrının özü deyil, ağrıya verilən mənalar və düşüncələrdir. Ağrıdan qaçmaq və ya onunla mübarizə aparmaq əvəzinə, sıxıntıya yaxınlaşmaq, onu qəbul etmək və dostluq qurmaq cəsarət tələb edir. Şəfqətə mərhəmət, dözümlülük və cəsarət daxildir. Ağrıya rəğmən yox, onunla davam etmək, ağrının keçici olduğunu qəbul etmək lazımdır. Heç bir emosiya, heç bir mənfi fikir daimi deyil.
Şəfqət daxildən gələn bir hərəkətdir. İçimizdə təbii olaraq yaranan sevgi, əziyyət çəkən insana xeyirxahlıq hissini tökməkdir. Bu, özümüzü kəsəndə, yaralananda və ya ağrı çəkəndə təbii olaraq özünü göstərir. Biz ümumiyyətlə uşaqlara daha şəfqətlə yanaşırıq. Övladınız incinəndə ona şəfqətlə yanaşır və ondan nə baş verdiyini, inciyib-incindiyini, nə hiss etdiyini, duyğularını soruşuruq. Ancaq çətin bir həyat hadisəsində özümüzə qarşı daha sərt davranırıq, mənfi düşüncələrimiz işə düşür və bizi tənqid edən, mühakimə edən, qeyri-adekvat hiss etdirən daxili səsimiz özümüzə qarşı mərhəmət duymağımıza mane olur.
Özünə şəfqət nədir?
Özünə şəfqət başqalarına göstərdiyimiz şəfqəti özümüzə də təklif etməkdir. Özümüzə şəfqət göstərmək çətin anlarda özümüzü tənqid etmək və özümüzə qarşı qəddar olmaq əvəzinə, özümüzə qarşı daha mehriban olmağı və ağrı ilə eyniləşdirmədən onu müşahidə etməyi tələb edir. Sevdiyiniz dostunuzun ağrılı, kədərli və özünü tənqid etdiyi çətin bir zamanda ehtiyac duyduğu dəstəyi, anlayışı və şəfqəti göstərdiyiniz kimi özünüzə davranın. "Bu çətin anda özümü necə dəstəkləyə bilərəm?"
Hər şey mahiyyətdən başlayır. Başqalarına qarşı mərhəmətli olmaq və başqalarından şəfqət almaq üçün ilk növbədə özümüzü dərk etməli və özümüzə qarşı mərhəmət göstərməyi bacarmalıyıq. Çətin anlarda özümüzə qarşı mehriban olmaqla Mühakimə etmədən özümüzə lazımi dəstəyi vermək, özümüzə şəfqəti artırır.
Çətin anlardan keçdiyimiz zaman, çox vaxt ehtiyacımız olan şey mərhəmətli ürəkli yaxşı dostdur. Ancaq çox vaxt bu mümkün olmaya bilər. Yalnız olduğumuz çətin anlarda etməli olduğumuz şey özümüzə sevgi ilə yanaşmaq, şəfqət göstərmək və səmimi mehriban olmaqdır.
oxumaq: 0
