Çox sadə bir fərziyyə ilə insanlar zövq aldıqları şeylərə yaxınlaşır və onlara ağrı verən şeylərdən uzaqlaşırlar. Nəyə görə bəzi insanlar əzab çəkməyi və ya bədbəxt olmağı həyatlarının bir hissəsinə çevirə bilirlər?
Niyə özlərini daha yaxşı hiss etdirə biləcək seçimləri olduqda həmişə olduqları yerdə şikayət etməyə üstünlük verirlər?
Bəzən ofisdən çıxırlar bayıra çıxıb gəzirəm və səssizcə insanları müşahidə edirəm. Hiss edirəm ki, onların çoxu ağlında nə iləsə və ya kiminləsə dava edir. Üzlərində bədbəxtlik, bəzən də kədərlənmənin o tanış ifadəsi ilişib qalıb. üzlərinin ortasında sanki heç vaxt getməyəcək.Dodaqlarının kənarları aşağı əyilmiş, iki qaşın ortasındakı dərin düşüncə xətti onların əhval-ruhiyyəsindən xəbər verir. və bütün həyatı haqqında ipucu verir. mikrofonu çıxarıb niyə xoşbəxt olmadığını soruşsan, çoxlu hadisələr və ya hekayələr eşidəcəksən. Bəziləri üçün bədbəxtlik vərdişə və ya fərqinə varmadan etdikləri seçimə çevrilir. Bu vəziyyət bir anlığa belə dəyişərsə, onlar ya panikaya düşürlər, ya da tez bir zamanda köhnə xroniki vəziyyətə qayıdırlar.
İnsanların daim bədbəxt olmasının mümkün səbəbləri arasında uşaqlıqdan bu günə qədər ötürülən etibarsız münasibət tərzləri də var. özünə inam. Həddindən artıq qaydaları olan, gözləntiləri yüksək olan ailələrdən gələn uşaqlar xoşbəxtliyin böyüdükdə pul qazanma qabiliyyəti olduğunu düşünə bilərlər. Əgər ailənin razılığı puldan asılıdırsa və onlara özlərini sübut edəcək qədər pul qazanmırlarsa, yenə də bədbəxtdirlər. Əgər ailənin razılığı statusdan asılıdırsa, statusa nail ola bilmədiklərindən bədbəxt olurlar. Həmişə daha çox cəhd edən və emosional məmnuniyyət tapa bilməyən insan bu qapalı dairədə ilişib qalır.Bəziləri bədbəxt olmağı və insanlara güvənməməyi də realist kimi təsvir edə bilər. Neqativləri görüb realist olmağın mümkün olduğunu düşünənlər hadisələrin müsbət tərəflərini görməyərək məyusluqlardan qorunmağa çalışırlar.Ona görə də bu insanlar xəyal qırıqlığının öhdəsindən gələ bilmədiklərinə görə həyatlarını bədbəxtlik bataqlığında, bədbəxtlik bataqlığında davam etdirirlər. dibini görə bilmədiyi bulanıq su.Bu insanlar təəssüf ki, xoşbəxtlik və ya xoşbəxt hadisələrlə nə edəcəklərini bilmirlər.Bu zaman insanların bilinməyən qorxusunun təsiri işə düşür və bu hiss qorxulu olur. Biz xoşbəxt olmaqdan belə qorxuruq
Bədbəxtlik də bəzi insanları motivasiya edə bilər. Kiminsə maşınından onu almağa bacardığı qədər çalışır. Xoşbəxtlik ya məktəbi bitirməkdədir, ya da yaxşı bir iş tapmaqda, ya da arzuladığı kişi və ya qadınla evlənəndə, yəni həmişə gələcəkdədir.Bəziləri üçün axtarılan və gəlməsi gözlənilən bu hadisə gələcək intizamlı və həvəsləndirici olaraq görülür, amma göstərdiyi səydən əldə etdiyi məmnuniyyətlə kifayətlənməyən şüur səviyyəsi sonradan bununla sevinir, baş vermir. Həmişə gələcəyə aid edilən xoşbəxtlik heç vaxt gəlmir.
Keçmişdə yarımçıq qalmış bəzi kitablar, yarımçıq qalan işlər, günahkarlıq və peşmanlıq hissi insanların özlərini bədbəxtliklə cəzalandırmasına səbəb ola bilər.Bilərəkdən və ya bilməyərəkdən həm özlərinə, həm də ən yaxınlarına, həyat yoldaşına, övladlarına və ya sevdiklərinə əziyyət verirlər.Uşağın valideynlərini cəzalandırmasını görmək mümkündür. Təbii ki, verdiyimiz misalların hamısında bədbəxtlik öz funksiyasını yerinə yetirir. Bir məqsədə xidmət edən bədbəxtlik, bu məqsəd tanınmayınca və işlənməyincə müsbət emosiyalarla əvəzlənməyəcək. Keçmişin travmatik xatirələri ilə mübarizə aparmaq üçün bədbəxtlikdən başqa başqa üsullar da olmalıdır.
Xoşbəxt olmaq bacarığı inkişaf etdirilə bilər. Nə qədər ki, təkmilləşməyə can atırıq. Xoşbəxtliyi təxirə salmadan axın içində həzz ala bilmək bəzi istedadların inkişafı kimi qəbul edilə bilər.
Çünki, əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi, insanlar onları xoşbəxt edən hər şeyə yaxın olmağa üstünlük verəcəklər. Bu, bizim təbii təbiətimizdir, əks halda bu, fərqli səy tələb edir.
Yaşınızdan asılı olmayaraq, funksional mübarizə üsullarından necə istifadə edəcəyinizi öyrənə və təkmilləşdirə bilərsiniz.
SEVGİ ilə....
p>
oxumaq: 0
