Xoşbəxt evlilik ehtiyaclarımızın ödənildiyi, heç kimdən asılı olmadığımız, iş və ev məsuliyyətlərimizin yerinə yetirildiyi bir nizam deyil. Bunlar sadəcə birlikdə yaşamaq üçün lazım olan şərtlərdir. Bu şəkildə, biz onu xoşbəxt bir evlilik deyil, möhkəm bir otaq yoldaşı adlandıra bilərik. Xoşbəxt evlilik insanların özlərini təhlükəsiz və dinc hiss etdiyi bir sistemdir.
Evlilik xoşbəxtlik və arzuların qurulduğu yolda addımlamaqla başlayır. Həyat yoldaşları bu yolda bir-birini müşayiət edir və arzularına çatmaq üçün qarşılaşacaqları bütün maneələri aşmaqda bir-birlərinə dəstək olurlar. Hələlik heç bir problem yoxdur, hər şey qaydasındadır, amma bəzən bəzi cütlüklər qarşı tərəfin daha çox fədakarlıq etməsini istəyir və davamlı olaraq onları aşağı salır.
Xoşbəxt bir evlilik üçün fədakarlıq nə qədər yaxşıdır? Gəlin özümüzə belə bir sual verək: Əgər həyat yoldaşlarından biri davamlı olaraq fədakarlıq edirsə və onu altdan götürürsə, zaman keçdikcə digər həyat yoldaşı da yetkinlik xarakterini itirir və onu əlində olan hər şeylə qəbul edən həyat yoldaşı olduğu üçün özünü qorunmuş kimi hiss edir. Zamanla bu münasibət ər-arvad münasibəti olmaqdan çıxır və daha çox ana-uşaq münasibətinə çevrilir. İqtisadi sıxıntılar yaşayan ailədə həyat yoldaşı davamlı olaraq fədakarlıq edirsə, bütün ehtiyaclarını azaldırsa, özünə məxsus heç nə istəmirsə, həyat yoldaşını çətin vəziyyətə salmamaq üçün onun çatışmazlıqlarını dilə gətirmirsə və ya həyat yoldaşının əskikliklərini dilə gətirərək əsəbiləşməmək və hər zaman fədakarlıq etmək, evliliyinə fayda verməkdənsə, zərər verməkdədir. Bu şəkildə davam edən münasibətdə kişi zaman keçdikcə həyat yoldaşını xoşbəxt etmək üçün heç bir səy göstərməyəcək, çünki onu hər şəraitdə onu qəbul edən bir ana kimi qoruyan və qucaqlayan bir həyat yoldaşı var. Qəbul edən və şikayət etməyən həyat yoldaşının olması, hansı ailə mühitini təklif edirsə etsin, o kişini heç vaxt motivasiya etməyəcək. Kişiyə gəlincə, kişilik hisslərinin itdiyini görəcək və onu kişi kimi hiss etdirən insanlara cəlb olunmağa başlayacaq. Çünki evlilikdə kişilik yox, uşaqlıq hissi hiss olunur. Və ya əksinə vəziyyət yaranır. Davamlı olaraq fədakarlıq edən insan bir müddət sonra bu həyat tərzindən yorulur və ona dəyər verən, dəyərli olduğunu hiss etdirən insanların diqqətini çəkməyə başlayır. Bunun üçün nə etməliyik, fədakarlıq etməyəcəyikmi? Xeyr, əlbəttə ki, dozanı diqqətlə tənzimləyin. etməliyik. Xoşbəxt evliliklərdə fədakar olmaq vacibdir, lakin qurbanlarımızın müqabilində nəsə gözləyiriksə və ya özümüzdən güzəştə getmək üçün edə biləcəyimizdən çox fədakarlıq etsək, sonradan peşman olacağıq.
Nə olduğunu soruşsaq. qurbanların növü olmalıdır; Hər cür səhvin arxasınca getməməli, ya da yoldaşımız eyni səhvləri edib bir-birinin ardınca nalayiq hərəkətlər etdikdə onu xəbərdar etməməliyik, ona əsəbiləşmə desəm inciyəcəyini düşünərək. Həyat yoldaşımızı günahlandırmadan gözəl bir şəkildə səhvini bilməliyik.Bəli qurbanlar verməliyik amma həyat yoldaşımızla mübahisə etmək əvəzinə bu hissləri əngəlləməklə ona güvəndiyimizi göstərməklə ona dəstək olmaqla fədakarlığımızı göstərə bilərik. və ona qarşı hansı qısqanclıq hiss etdiyimizə məhdudiyyətlər qoymaq. Bəzən işləyən həyat yoldaşımız varsa onun evdə mükəmməl ana və ya ev xanımı olmasını gözləmək əvəzinə həyat yoldaşımızın da bizim kimi axşama qədər işlədiyini, yorulduğunu anlamaq və evdəki məsuliyyətlərini paylaşaraq onun yükünü yüngülləşdirməkdir. evliliyimiz üçün verdiyimiz faydalı qurbanlardan biridir. Bu cür qurbanlar bizim xoşbəxtliyimizi artıracaq. Biz öz dəyərlərimizi qoruyub saxlamağa imkan verəcək fədakarlıqlarımızda bunu aşmamaq üçün diqqətli olmalıyıq. Unutmayaq ki, hər şeyin çoxu zərərlidir, daha azı qərardır.
oxumaq: 0
