XƏBƏRDARLIQ: Bu yazı havada müsbət enerji hiss etmək və hər şeyə müsbət baxmaq mesajı verməsə də, emosiyaları ilə üzləşməyə hazır olmayanlar üçün təhlükəlidir. Bu yazını oxuyarkən səhifəni bağlayan kimi istədiyiniz hissələri götürmək, istəmədiklərinizi isə unutmaq hüququnuz var.
Bildiyiniz kimi insan çox şey daşıyır. doğulduğu andan etibarən ailəsinin genetik xüsusiyyətləri. Məsələn, bəzilərimiz düz saçlı, bəzilərimiz buruq saçlıdır. Bəzilərimizin gözləri yaşıl, bəzilərimizin mavi gözləri var. Bir sözlə, bir çox fizioloji xüsusiyyətlər doğulduğumuz andan etibarən genetik quruluşumuzda kodlanır. Vəziyyət emosional ölçüdə də oxşardır. Biz doğulduğumuz andan emosional nüvələrlə doğulmuşuq. (Bu, beyin strukturunda sübut olunmuş əsas struktur deyil. Sadəcə mövzunu daha asan başa düşməyiniz və emosional dünyamızın inkişafı haqqında danışmağınız üçün bir misal verəcəm.) Emosional nüvələrin çox müxtəlif formaları ola bilər. beynimizə öyrədilir; Xoşbəxtliyin özəyi/bədbəxtliyin özəyi, ləyaqətin özəyi/ləyaqətsizliyin özəyi, sevimliliyin özəyi/sevilməməsinin özəyi, səriştənin özəyi/qeyri-adekvatlığın özəyi... Yaşlandıqca yeni nüvələr kəşf edə bilərik. . Xarici aləmdən hansı təsirlərə məruz qaldığımızdan asılı olaraq o toxumları ya qidalandırırıq, ya da kiçildirik.
Bu nüvələri qidalandıran və şəxsiyyət inkişafımızı formalaşdıran ilk insan uşaqlığımızda qarşılaşdığımız ilk baxıcı, yəni anamızdır.Daha sonra uşaqlığımızda ünsiyyətdə olduğumuz digər insanlar (ata, bacı) , qardaş, bibi, baba, qonşu, əmisi oğlu...) duyğu dünyamızda və şəxsiyyətimizin inkişafında rol oynayır. Bunu daha sadə izah etmək üçün şəxsiyyətin inkişafında ən mühüm fiqur olan ana vasitəsilə misal çəkəcəyəm.
Anam özünü dəyərli hiss etmirsə, mənə "dəyərli varlıq" hissi ilə baxa bilməz. "Mən doğulanda.. Fizioloji ehtiyaclarımı ödəyir, cismən yanımdadır, qidalandırır, qoruyur, baxır, amma iç dünyasına görə adekvat şəkildə almaq istədiyim emosional yanacağı verə bilmir. Yaşa görə “Mənlə o birisini” tam ayırd edə bilməyən dəyərsizlik hissinin anama məxsus bir hiss olduğunu başa düşə bilmirəm və bu hissi sorğu-sual etmədən özümə daxil edirəm. Ona görə də beynim bu mənfi emosiya ilə tanış olur. Bilirik ki, 0-6 yaş şəxsiyyətin inkişafı üçün əsas dövrdür. Bu dövrdə uşağa dəyərsiz bir varlıq kimi baxıldığında, uşağın hər olduğu ilə qəbul edilmədiyi və ya şərti olaraq sevildiyi zaman bu mənfi emosional özəklər böyüməyə başlayır. Bu uşaq yeniyetməlik dövründə problemlər yaşayır, yetkinlik yaşına çatmaq üçün bu problemlərdən keçməlidir. Yetkin olanda yaxın münasibətlərində problemlər yaranır və terapiyaya getməli olur.
Beləliklə, əgər özünüzü dəyərsiz hiss edirsinizsə, onu dəyişə biləcəyiniz həqiqətini bilmək istərdinizmi?
- Hər şeydən əvvəl siz dəyərsizsiniz.Bunu hiss edən yetkin insanın bu vəziyyəti dəyişmək üçün əsl niyyəti olmalıdır. Bəzən özünü dəyərsiz hiss etmək, özünə yazığı gəlmək də insana xeyir verə bilər. Çünki insanın ağlı ağrı ilə həzzi bərabər tutduğundan, “ləzzət başqa, ağrı başqa” fərqi qoymadığından, iztirabdan sıx həzz alır. Yəni insanın dəyərsizlik hissindən istifadə edərək əldə etdiyi başqa qazanclar, yəni “ikinci dərəcəli qazanclar” da var ki, onları itirməmək üçün dəyərsizlik hissindən xilas olmaq istəmir.
-İnsan özünü dəyərli hiss etmək niyyətində olduqdan sonra dəyərsizlik hissini kimdən aldığını/hələ də aldığını öyrənməlidir; Bu neqativ emosiyalar əsasən kimin emosiyalarıdır? Beyniniz bu duyğuları kimdən modelləşdirdi və öyrəndi? (Əgər məqaləni indiyə qədər oxumusunuzsa, artıq ağlınıza o adamlar gəlib) Daha sonra mənfi emosiyalar aldığınız insanlardan fərqlənməyə çalışmalı; “Dəyərsizlik anama məxsus bir hissdir. Anam başqası, mən başqasıyam. Uşaq vaxtı ətrafımdakıların mənə atdıqları mənfi emosiyaları sorğu-sual etmədən qəbul etmişəm. İndi bir yetkin kimi bilirəm ki, mən dünən olduğum uşaq deyiləm və heç bir şəraitdən asılı olmayaraq sadəcə insan kimi yaradıldığım üçün dəyərliyəm.
-Bunları deyərkən içinizdən bir səs "Yox, sən. “Sən dəyərli deyilsən, özünü aldadırsan”. Sonra bu səsin kimə aid olduğunu öyrənməyə çalışın; Məsələn, bu səs kişidir, qadındır, cavandır, ya qocadır?Bu səs sizin dəyərsizliyinizdən nə qazanır?
-Hisslərinizi yaxşı təsvir edin. Sadəcə ona görə ki, siz bu yazını oxuyun, mənfi davranışınızdan dəyərsizlik hissini çıxarmağa çalışmayın. Özünüzə düşünmək və həzm etmək üçün vaxt verin.
- Əgər sizi güclü şəkildə mənfi hiss etdirən insanlar hələ də həyatınızdadırsa, fiziki olaraq bir müddət onlardan uzaq durmağa çalışın.
- Mənfi emosiyalarına məruz qaldığınız insanlardan fiziki olaraq ayrılmaq imkanı yoxdursa, qarşı tərəfi dəyişməyə çalışmayın və mübahisə edərək onları qidalandırmayın. Sadəcəonlardan hansı emosiyaları alacağınıza və hansı hissləri almayacağınıza qərar verin. Onların sizə istədikləri emosiyaları atmaq hüququ olmalıdır, siz də hansı emosiyaları seçmək hüququnuz olmalıdır. almaq, hansını almamaq.
- Şəxsiyyətinizin inkişafında çox mühüm yeri olan, lakin sizə istədiyiniz emosional yanacağı verə bilməyən bu insanı və ya insanları heç cəhd etmədən qəbul edin. onları dəyişdirmək üçün. Və yas tut ki, onlarda sənin arzuladığın şəxsiyyət xüsusiyyətləri yoxdu.İnsanlar da elə həyatlar yaşadılar ki, müsbət emosiyalarla düzgün qarşılaşa bilmədilər. Çünki; Onlarda olmayan emosiyaları sizə verə bilmədilər.
- Özünüzə daxil etdiyiniz mənfi emosiyaları müsbət emosiyalarla əvəz etməyi seçin; ''Kiçikliyimdə kifayət qədər emosional yanacaq almamışam, amma bu gün ağlımla bu çəni doldura biləcəyimi bilirəm. Çünki dünənin uşağı deyiləm, indi yetkinəm.'' - Dəyişməyi seçməsəniz, böyük ehtimalla eyni mənfi hissləri öz uşağınıza da atacaqsınız. Seçiminizi edərkən bunu nəzərə alın.
- Özünüzdən soruşun; "Özümü dəyərli hiss etmək üçün bu gün nə etməliyəm?'' Bir müddət ağlınıza gələn ilk şeyi özünüzə bildirin.
Və un unutma; İnsan əvvəlcə ət və sümükdən, sonra isə hisslərdən ibarətdir...
oxumaq: 0
