Sevgi və şüşə... Bir hecalı iki kiçik söz... Halbuki onların mənaları nə qədər böyükdür... Hər ikisi o qədər həssas və kövrəkdirlər... Hər ikisinin cazibəsi və məftunluğu göz qamaşdırır...
Adın şüşəyə həyat verdiyi kimi.Sevgi də insanlara həyat vermirmi?...Varlığının bənzərsiz forması ilə özəlliyini daşıyan şüşə, dünyada sənət əsərinə çevrilir. maddə halları içərisində zərif tərpənərək fədakar insanların əlləri... Eşq insanın ən mürəkkəb duyğuları ilə yoğrulmuş xəmir kimi özünü sübut etməyə və mövcud olmağa çalışır... Təbii ki, bunu öz içində daşıyanlardan asılıdır. onu formalaşdırmaq və qorumaq üçün ürəklər...
Saf ağ pambığa büküb ürəyinizin ortasına yerləşdirirsiniz... Onu görəndə xoşbəxtlikdən tullanırsan... onu görmək, səsini eşitmək üçün cürbəcür bəhanələr tapıb... Başa düşülməmək üçün “Yaxşı...” deyirsən, bunu sənə deməyə zəng etdim, deyirsən... Düşür. yatıb oyanıb ağlına gəlir... O yuxulu vəziyyətdə üzündə bir təbəssüm yaranır... Hətta gözlərindən qaçırsan... Yaşın neçə olursa olsun, illərə meydan oxuyaraq uşaq həyəcanı yaşamağa başlayırsan. ...Elə bil nəhəng uçurtma ipinə ilişib dəli olursan.Dönməyə davam edirsən...Əsən külək fiti ilə səni müşayiət edir...Buludlar pərdə olub səni ultrabənövşəyi şüalardan qoruyur.. Həyat qarşına gəlir və həyatdan sevinclə gözlərini qırpmağa başlayırsan... Yatağına sığmayan çaylar kimi axmağa davam edirsən... Gözlərin görməz, qulaqların eşitməz. ..Dünya ayağınızın altından sürüşsəydi, bilməzdiniz... Qalan hər şey mənasızdır...
Ürək limanında lövbər salan eşq gəmisi daha məsumdur. təsəvvür edə bilərsən... O qədər duyğulusan ki, şeirlərin mövzusu ola bilərsən... Əslində, şeir mövzusu olmaqdan əl çək. təqvim bir-bir ayrılır... Sonra ürəyini məhv edən hadisələr yaşamağa başlayırsan....
Arzularının gerçəyə çevrilməsinin çətin olduğunu hiss edirsən və o anlar insanın ən kədərli anlarıdır. həyat... Belə anlarda parça-parça olan mürəkkəb duyğuların qəlbinə şüşə qırıqları kimi yapışır... Sevgi və şüşə... Bir hecalı iki balaca söz bu mənada o qədər oxşardır ki... Ayrılıq və kədər qapını, göz yaşlarını döyməyə başlayır... Sel olur, axmağa başlayır... Maraqlıdır ki, gülməkdən daha çox ağlayırsan... Ürəyindəki sındırılan şüşə hara çevrilirsə, batır, ağrı və qanama səbəb olur... ikibaşlı xəncərlə geriyə. Göz yaşını dərdlərinə qatıb xoşbəxtlik oyunları oynayırsan... Vulkan kimi ürəyin yanar yanar. Qalan xatirələri düşünmədən atırsan... Parçalanmış, nazik şüşə qırıqları bütün bədəninə batır... Gözə görünməz, zərəri bilinmir. Bəziləri səthdən sürüşsə də, dəriniz altında daha dərin bir ağrı hiss edirsiniz. Ürəyi ürəyinizə toxunanların hekayələri səni ən çox incitdi...
Təəssüf ki, dəyəri bilinmirsə, sevgi şüşə kimi hər an qırılmağa hazırdır... qırılan ürək birdən şüşə zərrəcikləri kimi dünyanın dörd bir tərəfinə yayıldı... Onları bir-bir toplayaraq bir araya gətirmək qəlbi qıran insanın öz ixtiyarındadır... Təbii ki, geri qazanmaq asan deyil. qırıq bir ürək... Amma ən azından mümkün deyil...
Dostluqla....
oxumaq: 0
