Bir çoxumuzun nəyəsə doğru addım atmaq üçün gözləmək üçün əlverişli vaxtlarımız var. “Hazır olmalıyam, qoy bu olsun, sonra yaxşı olacaq, özümü yaxşı hiss edəndə başlayacağam, bir az da ürəyim rahat olsun, bu dəfə mütləq olacaq” kimi cümlələr az deyil. Sizə tanış səslənir?
Bəli; Hazır olmaq və yaxşı hiss etmək çox vacibdir. Bununla belə, həmişə həqiqətən lazımdırmı? Burada xüsusi olaraq danışdığım böyüklərin hazırlıqla bağlı inanclarıdır. Bəli, bəzən özümüz üçün o qədər sərt qaydalar qoyuruq və o qədər küncə sıxılırıq ki, nə etmək istədiyimizə və ya edilməli olan hər hansı bir işə qədəm qoya bilmirik. “Əvvəlcə özümü yaxşı hiss etməliyəm” inancına baxaq. Nə vaxt yaxşı hiss edəcəyimiz və ya bu hissi nə vaxta qədər daşıya biləcəyimiz bizim nəzarətimizdə olmasa da, insan olaraq vaxtımız, enerjimiz və imkanlarımız məhdud olsa da, “əvvəlcə özümü yaxşı hiss edim, sonra özümü yaxşı hiss edirəm” ilkin şərti ilə hərəkət etdiyimiz zaman, Mən bunu edəcəm” deyə özümüzdən gözləntilərimizi yüksəldirik və hər şeyi olduğundan daha da pisləşdiririk.Çətin edə bilərik. Hərəkəti yerinə yetirdikdən sonra özümüzü yaxşı hiss etmək imkanından məhrum oluruq.
Uzun müddət özümü istədiyim kimi yaxşı hiss edə bilməsəm, heç vaxt istədiyim başlanğıcı edə bilməyəcəmmi? İşə getməyəcəm, dostlarımla görüşməyəcəm, dərs oxumayacağam, hətta yemək və yatmağı da atlamayacağam? Bu, bəzən özümüzə etdiyimiz şeydir. Bizi elə qaydalar, inanclar, lazım və lazımlı cümlələr əhatə edir ki, nəfəs almaq, uzanmaq və ya bir addım irəli getmək qeyri-mümkün olur. Xırda addımlar atdığımızda, hətta xoşumuza gəlmədikdə və ya özümüzü çox yaxşı hiss etmədikdə belə, yeni duyğular üçün yer yarada bilərik. “Özünüzü yaxşı hiss etmədən hərəkətə keçmək çətindir” dediyinizi eşidirəm. Lakin, biz heç nə etmədikdə və uzun müddət hərəkətsiz qaldıqda, o çətin emosiyalardan keçmək və nəyisə arzulamaq daha da çətinləşə bilər.
Demək istədiyim odur ki, gəlin özümüzü çox sıxmayaq, amma emosiyalarımızın keçməsini gözləmədən kiçik şeyləri onların varlığı ilə birlikdə hiss edə bilərik.Gəlin kiçik addımlar ataq. Bu gün etdiyim kimi :)
Bunu çoxlu qayda-qanunları olan, oturub yazmaq üçün saysız-hesabsız bəhanələr tapa bilən biri kimi deyirəm. Böyük arzularımıza gedən yol kiçik addımlardan keçir. Kitab yaza bilmək kiçik bir abzasdır Yemək bişirməyi yaxşı bacarmaq mətbəxə girmək, imtahanlardan keçmək əzmlə işləmək, istənilən fənndə uğur qazanmaq isə özümüzə ilkin şərtlər qoymadan cəhd etməyə davam etməyi tələb edir.
Bu gün özünüzü pis hiss etsəniz və ya xoşunuza gəlsə belə, nə etmək istərdiniz?
oxumaq: 0
