Sevirsənmi?
“İlk sevgim anama olub, ilk qucaqlarım, ilk baxışlarım, ilk toxunuşlarım, ilk hisslərim, daha doğrusu, həyatımın ilk sevgisi mənim olub. ana.Bəli,həyatımın ilk sevgisi,məni mən edən anam oldu.Məni mən edən insan.Mənə mane olan anam idi.Hər vaxt qaçıb anamı qucaqlayırdım. .Bəzən heç qucaqlamaq istəmirdim.Bəzən də qucaqlamaq istəyirdim amma utanırdım. Məni sevməsə, görməsə, ya da görəcəyini bildiyimə görə onu qucaqladım. Mən uşaq olanda mənə “sən bu qızı sevirsən” deyəndə tərəddüd etdim və dedim: “Bəs o da məni anam kimi sevməzsə?
Mənə dedikdə get danış, tər tökdüm, nəfəs ala bilmədim. Sanki rədd edilməkdən qorxurdum. Bəli, rədd edilməkdən qorxdum. Çünki anamdan sevgi istəyəndə rədd edildim və sevgisini vermədi.Əgər bu dünyada ən çox güvəndiyin və sevdiyin insan səni qəbul etməzsə,məncə bu qədər təbii olmazdı. sevgidən qorxur. Mənə bu qızın səni sevdiyini deyəndə inanmadım. Çünki bir dəfə məni dünyaya gətirən insan məni sevmədi, mənə həyat hədiyyə edən də məni sevmədi. Məni sevəcəkmi? Buna ancaq analarını qucaqlamaq üçün qaçanlar inanır. Buna ancaq anaları tərəfindən rədd edilməyən, sevgi selinə məruz qalan uşaqlar inanır. Mən həmişə sevməkdən və sevilməkdən əskik olmuşam.İnsan sevgini ala bilmirsə, necə sevgi verə bilər və ya başqalarını qucaqlaya bilər?Şübhəsiz ki, “
Əsas tikinti daşlarından biri olan sevgi. həyatımıza böyük ölçüdə təsir edir. Bu səbəbdən sevgi mübadiləsi üçün müəyyən səylər göstəririk. Bəzən bu səylər nəticə verməyə bilər, bəzən nəticə əldə etməkdə çətinlik çəkə bilərik.Bu məqamda özümüzə aşağıdakıları soruşa bilərik;
Uşaqlıqda sevgimi görmüşəm?
Uşaqlığım necə keçdi?
Uşaq olanda bunu kimdən almışam? Nə cür sevgi görmüşəm?
Uşaq olanda özümü tənha hiss etmişdim?
Uşaq olanda məni dinləyən varmı?
Bu sualları verməklə əslində uşaqlığımızın necə keçdiyini və uşaqlığımızın necə keçdiyini anlaya bilərik. Yaşadığımız hadisələr, əslində sevginin başlanğıc nöqtəsi olan ana və ya atamızın bizə göstərdiyi sevgini anlayaraq sevməyin və sevilməyin yolunu tapmağa çalışa bilərik.
oxumaq: 0
