Həyat bizim üçün dünyaya gözümüzü açdığımız andan başlayır. Fərd olaraq biz bu həyat yolunda müxtəlif mərhələlərdən keçirik. Dünyaya gəldiyimiz zaman evimizlə ilk təcrübələrimizi yaşamağa başlayırıq. Biz bu təcrübələri qeyd edirik və ilk öyrənmələrimizi edirik. Bunların hər birinə duyğular, düşüncələr və davranışlar daxildir. Əgər bu təcrübələri əldə etmək üçün kifayət qədər vaxt və səbr sərf olunubsa, yazılar bu günə qədər müsbət hisslərlə bizə təsir etməkdə davam edir. Mənfi qeydlər də bu günümüzə təsir edir. Necə deyərlər, uşaqlığınıza qayıtmaq lazımdır. İlk qeydlər uşaqlıqda başlayır və onların təsirləri yetkinlik dövründə görünə bilər. Ailə daxilində həyatımız davam edərkən bir gün evdən ayrılmaq vaxtıdır. Bizim mədəniyyətimizdə bu ayrılıq adətən oxumağa, hərbi xidmətə və ya başqa bir şəhərə işə getməklə müşahidə olunur. Birlik hissi bizim üçün çox vacibdir. Birlikdə və birlikdə olmaq. Birlik hissi çox gözəl hiss olsa da, bəzən fərd olmağımıza imkan verməyən bir vəziyyətdir. Əslində bu, insanda fərd olmaq istəyinə görə özünü günahkar hiss etdirən bir prosesdir. Çünki burada əsas duyğu qorxudur. Qorxun ki, birliyimiz, birliyimiz, nizamımız pozulsun. Adi bildiyimiz davranışlar bizi qorxutmur. Biz mənşəli ailəmizlə sağlam şəkildə vidalaşdıqda və onlar da bizimlə vidalaşdıqda, biz fərd olaraq özümüzü dərk etmə yolunda addımlamağa davam edirik. Məktəbə, hərbi xidmətə getmək kimi ayrılıq prosesi yoxdursa, evlilik yolu ilə evi tərk edirik. Evlənmədən əvvəl baş verən proseslər vasitəsilə ayrılığa bir növ hazırlıq görülür. Bu dövr yeni evin təməlinin qoyulacağı dövrdür. Bir-birini tanımaq və yeni bir ev qurmaq həyəcanının yaşandığı şirin bir prosesdir. Daha sonra evliliklə birlikdə fərd olmağı müşayiət edən ər-arvad olma və arvad olma prosesi başlayır. Əgər fərdləşmə prosesində problemlər varsa, bunlar ər-arvad sisteminə də təsir edəcək. Yeni ev yeni bir proses deməkdir. Bütün bu yeniliklər çətinliklə inkişaf gətirəcək. Təbii ki, bu inkişaf avtomatik yox, səylə baş verəcək. Ər və arvad olmaq; Bir-birimizə mənim və sənin kimi yaşamaq haqqını verərək biz olmaq. Sənin də, mənim də bir həyatım var. Bu o deməkdir ki, bəzən ayrı-ayrı fəaliyyətlər edə bilərik, amma ümumi məqsədlərimiz üçün bir araya gələ bilərik. Uşaqların həyatımıza daxil olmasını istəyirik. Daha çox hiss etdiyimiz və daha çox olmağı öyrəndiyimiz bir dövrdür. Uşaqla ortaq qərarlar vermək qabiliyyətimizin artdığını və ya fikir ayrılıqlarının daha tez-tez baş verdiyini görürük. Amma nə olursa olsun, uşaq üçün hər zaman ortaq dil tapmaq olar. Çünki hər iki cütlük bunun mənim uşağım üçün olduğunu düşünür. Burada valideyn olmağı öyrənirik. Uşaqların inkişafında kritik dövr olan yeniyetməlik dövrü ailəyə də təsir edir. Yeniyetməlik dövründəki fırtınalı dəyişiklik prosesi ailə daxilində yeniyetməlik dövrünə çevrilir. Çünki bu günə qədər həmişə birlik hissi yaşayan ailə müstəqil olmağa çalışan fərdlə qarşılaşır. Çünki bu, Dəyişiklik və İnkişaf dövrüdür. Yeniyetmənin yetkinlik yaşına çatdığı dövr evdən çıxma dövrünə təsadüf edir. Ər və arvadın yenidən tək qaldığı və evlilik haqqında sualların başladığı dövr gəldi. Bu, böyüklərin münasibətlərinin uşaqlarla başladığı bir prosesdir. Bu asan deyil, təbii ki, çətinliklər ola bilər. Valideynlərimizin də səhhətində problemlər yaranmağa başladığı və iş həyatından tədricən uzaqlaşma dövrünə qədəm qoyduğumuz bir dövrdür. Yavaş-yavaş yaşlı yaşlara doğru irəliləyirik və həyat səyahətini tamamlayırıq. Bu, həyatın dövrüdür; Doğulduq, ilk həyat təcrübələrimizi yaşadıq, evi tərk edirik, öz evlilik prosesimizlə ər-arvad və valideynlik hissini yaşayırıq, yenidən cüt olaraq qaldığımız bir dövr və qocalıq mərhələsi ilə dövrünü tamamlayırıq. həyat yoldaşımızla və ya tək başına.Ailənin həyat dövrü belə davam edir və hər addım bir-birindən fərqlidir.təsirlənir. Sağlam şəkildə tamamlanmayan addım növbəti addımın keyfiyyətinə təsir edir. Bu addımlarda biz ilk əldə etdiyimiz məlumatlarla keçmişi model kimi götürüb indi modelimizi reallaşdırır, ya da məsuliyyəti öz üzərimizə götürüb gələcəyimizi planlaşdırırıq və gördüyümüz və öyrəndiyimiz modellərə qarşı əks modellər inkişaf etdiririk. Beləliklə, uşaqlığımıza nəzər saldıqda onun bu gün də mövcud olduğunu görürük. Mövcud vəziyyət bizi qane etmirsə və onu dəyişmək istəyiriksə, məsuliyyəti öz üzərimizə götürüb, daim bu gün üzərində işləməliyik. Sağlam fərdlər olmaq və öz öhdəliklərimizin nəticələrini götürmək ümidi ilə...
oxumaq: 0
