Koronavirus epidemiyası dünyanın demək olar ki, bir çox ölkəsini əhatə edib. Bu epidemiyadan qorunmağın ən vacib yolu evdə qalmaqdır. Bu müddət ərzində evdə qaldıq, iş rejimlərimiz dəyişdi. Epidemiyadan əvvəl uşaqların gün ərzində müəyyən bir nizamı var idi. Səhər oyanmaq, yemək vaxtları, məktəbə getmək, dərsdən qayıtmaq və yatmaq vaxtları müəyyən bir ardıcıllıqla idi. Bu dövrdə uşaqlar məktəbdən, dostlarından, müəllimlərindən uzaq qaldılar. Həm gündəlik rejimin dəyişməsi, həm də epidemiya prosesinin qeyri-müəyyənliyi ailələrə və uşaqlara mənfi təsir göstərib. Epidemiya prosesinin gətirdiyi bu qeyri-müəyyənlikdən narahat olmaq tamamilə normaldır. Narahatlığımız sağ qalmağımıza imkan verən ən əsas duyğudur. Bu epidemiya zamanı virusun ötürüləcəyindən narahat olduğumuz üçün bəzi ehtiyat tədbirləri görürük. Özümüzü xəstəliklərdən qorumaq, yoluxma riskini minimuma endirmək, əllərimizi tez-tez yumaq, sosial məsafəyə diqqət yetirmək və zərurət olmadıqca çölə çıxmamaq narahatlıqlarımıza görə aldığımız tədbirlərdir. Ancaq narahatlığımız olması lazım olduğundan çox böyükdürsə, psixi sağlamlığımıza mənfi təsir göstərə bilər. Bu dövrdə valideynlərin reaksiyaları həddindən artıq şişirdilirsə və panik vəziyyəti hökm sürürsə, uşaqların təsirlənməyəcəyi qaçılmazdır. Çünki uşaqlar valideynlərinin reaksiyalarına baxaraq öyrənirlər və oxşar cavablar verirlər. Valideynlər lazımi mənbələrdən məlumat alsalar, onların bu prosesin öhdəsindən gəlməsi daha asan olar. Sosial şəbəkələrdə bu mövzuda davamlı yazılar oxuyan ailələr narahatlıqlarını artıra bilər ki, bu da uşaqlara təsir edə bilər. Narahatlıq çox tez yayılır. Məktəbəqədər yaşlı uşaqlar üçün bu epidemiya prosesini başa düşmək və ifadə etmək bir az daha çətin ola bilər. Bu prosesdə uşağın bu mövzu haqqında nə qədər bildiyi öyrənilməlidir. Məktəbəqədər dövrdə uşaqlar narahatlıqlarını şifahi şəkildə ifadə etməkdə çətinlik çəkə bilərlər. Uşağı daha yaxşı başa düşmək üçün şəkillər, rəsmlər və oyunlar istifadə edilə bilər. Uşaq qorxduğunu ifadə edərsə, onun hisslərini anlamağa çalışmaq lazımdır. “Qorxacaq heç nə yoxdur, virus bizə zərər verməyəcək, başımıza heç nə olmayacaq” kimi ifadələrdən çəkinmək lazımdır. Uşağın rahat şəkildə sual verə biləcəyi bir mühit yaratmaq və verdiyi sualları qorxutmadan yaşına uyğun anlayacaq şəkildə cavablandırmaq vacibdir. Uşaq bu məsələ ilə bağlı sual vermirsə, virusla bağlı lazımsız izahatlardan qaçınmaq lazımdır. Yeniyetməlik dövründə gənclər Kişi vəziyyəti ciddiyə almaya bilər. "Mənə heç nə olmayacaq" deyərək evdə qalmaqdan imtina edə bilər. Belə olan halda gənclə mübahisə etməkdənsə, gəncin bu epidemik proseslə bağlı fikirlərini öyrənmək, birlikdə söhbət mühiti yaratmaq daha faydalı olardı.
oxumaq: 0
