İndiki insanlar zamanla yarışır, hamımız mükəmməl həyat, uğur qazanmaq və ya dolanışığını təmin etmək ümidi ilə qaçırıq. İndi evlənən cütlüklərə baxanda, cehiz hazırlamaq üçün mətbəx əşyalarından tutmuş mebelə qədər hər şey valideynləri tərəfindən ödənilir. Çay süzgəcinə qədər evə lazım olan hər şey müəyyən edilir və alınır. Cütlər nəsə əldə etməkdə və ya gəlirlə pul yığmaqda çətinlik çəkmirlər, hər şey hazırdır. Bu məsələ yaxşı valideyn olmaq uğrunda yarışan böyüklər arasında qürur məsələsi kimi görünür.Bunu almışıq,onu almışıq,o markanı almışıq,hətta bu markanı almışıq,hətta yeni evlənən cütlüklərə ev alan valideynlər var. İndi mən eşidirəm nə deyəcəksən, niyə imkanlı adamlar almasın? Evi və ya maşınını alsanız, bu insanlar evlənməyəcəklər... Aldıqlarınızla ayrı evdə yaşayacaqlar... Onlara yalnız gündəlik ehtiyaclarını ödəmək, dolanmaq qalır. İndi sizinlə bir şey paylaşacam.Ən uyğunsuzluq bu cütlüklərdə görünür. Cütlüklər böyük gözləntilər və istəklərin sonsuzluğu səbəbindən “biz” şüuru dediyimiz halı dərk edə bilmir və heç bir səy göstərmədən əldə etdikləri üçün heç nəyi qiymətləndirmirlər. Təbii ki, ən xırda problemi şişirdən cütlüklər şalvarlarının ütülənməsi üstündə dava salıb, özlərini asanlıqla bədbəxtlik çuxuruna atırlar.
Təbii ki, bu əhvalat birdən-birə baş vermir.Uşağa icazə verilmir. yenicə yeməyə başlayanda yemək. Ana ilə balasının ayrılması çox çətindir. Analar həm övladlarının fərdi olmasını istəyirlər, həm də özlərini ayırmaqda çətinlik çəkirlər. Uşaq ilk dəfə doğulanda özünü və başqası anlayışını mənimsəməkdə çətinlik çəkir. İndiki analar uşaqla asılı münasibəti qəbul edirlər. Keçən il ofisə gələn ana 4 yaşından yuxarı olan oğlu ilə bağlı bunları demişdi:
-Biz nə vaxt işeymək lazım olduğunu demirik və həmişə qəbiz oluruq
Dərhal dedim: "Ümid edirəm ki, tezliklə sağalacaqsan, üzr istəyirəm, sənin də qəbizliyin var". Qısa heyrətdən sonra qəbizlik olmadığını, ancaq 4 yaşlı oğlunda problem olduğunu söylədi. Bu halda anası oğlunun yerinə nəcis edə bilsəydi, əminəm ki, bunu etmək istəyərdi.Uşağın heç bir fiziki problemi yox idi. Ananın münasibəti və qavrayışı ilə bağlı uşağa yanlış mesajlar verilirdi. Ana ilə bir qədər söhbət etdikdən sonra məsələ aydınlaşdı. Uşaq dərhal yeni mesajları düzgün qəbul etdi və problem həll olundu.
Mən bir ana kimi özüm də daxil olmaqla danışıram, uşaqlarımızı pambığa bükmək istəyirik, onların inciməsini istəmirik. Onlar üçün əlimizdən gələni etməyə və onlar üçün etməyə çalışırıq. İndiyə qədər hər şey yaxşıdır, amma həyat belə deyil...
İndi sizdən soruşuram, heç öz biznesinizi idarə etməyə çalışarkən yuxunuz getməmisiniz?
Mən Sizdən soruşuram, analar, evdar qadınlar, işçilər, yemək bişirmək, qab-qacaq və ütüləmək sizin ayaqlarınızın altındadır. çox şey?..
Hər şey (ev, maşın) almağa çalışarkən bəzi şeylər üçün hissə-hissə ödəməli olmusunuz? Niyə imtina etmədiniz?.
Sizin övladlarınız da bu həyatda yaşamalıdır. “Mənim deyil, onundur” münasibəti ilə böyüyən uşaqlar özlərini narsissizmin zirvəsində görür, böyüyəndə isə nə işi, nə də həyat yoldaşını sevmirlər... Günün sonunda , əziyyət çəkməsin deyə uğruna hər cür səy göstərdiyiniz övladınız çaydan aldığınız "bacarmadık, boşanırıq" deyib qapınıza gələ bilər. çay süzgəcinə süzgəc, bunun üçün böyük zəhmətlə hissə-hissə ödəmisiniz.Övladınızın bədbəxtliyindən ən çox təsirlənən təbii ki, sizsiniz...
Unutmayaq ki, biz onları bu dünyaya çağırdı əlbətdə vəzifələrimiz var amma tək məsuliyyətimizi unutmayaq.Ən əsası onları yaxşı yola yönəltmək və sonsuz sevməkdir...Sevməkdə heç bir problemimiz yoxdur Allaha şükür amma yaxşı bələdçi Məsələ həm mübahisəlidir, həm də problemlidir….
Bizim etməli olduğumuz ilk şey bunu anlamaqdır... Əmin olun ki, bu problemlə bağlı şikayət etmək sizi və ailənizi həll yoluna aparmayacaq. Həm özünüzü, həm də Uşağınıza yaxşı rəhbərlik almaq və bu vəziyyəti düzəltmək üçün vaxt ayırın…
Sevgilərlə…..
oxumaq: 0
