Müəyyən edilmişdir ki, periodontal xəstəliklərdə sümükdaxili qüsurların müalicəsində qüsurların doldurulmasında fərqlər təkcə istifadə olunan greft materiallarının osteoinduktiv və osteokonduktiv potensialından qaynaqlanmır. Əməliyyat texnikası, tətbiqi həyata keçirən şəxsin təcrübəsi, əməliyyatdan sonrakı infeksiyaya nəzarət və xəstənin qeyri-adekvat uzunmüddətli təqibi biomaterial tətbiqlərinin nəticələrinin fərqli olmasının ən mühüm səbəblərindəndir.
A. hal nümunəsi;
45 yaşlı qadın xəstənin müayinəsi zamanı; 4 il əvvəl sağ alt köpək dişinə aparılan biometrik tətbiq nəticəsində əməliyyat nahiyəsindən irin gəldiyi, qüsur nahiyəsində alveol sümük itkisinin artdığı və 1-ci dərəcəli hərəkətliliyin yaxşılaşdığı müəyyən edilmişdir. İlkin müalicədən sonra bütün əməliyyat nahiyəsində yarım qalınlıqda qapaq çıxarıldı ki, qapağın cərrahi tətbiq zamanı yerləşdirilən bütün materialı örtməsi və müalicə zamanı gərginlik olmadan eyni vəziyyətdə olması təmin edildi və bütün qranulyasiya toxuması təmizlənənə qədər təmizləndi. qüsur sahəsindəki sümük divarları üzə çıxdı. Qüsur bölgəsində istifadə ediləcək biomaterial birləşməsində bir-birini tamamlamaq üçün osteokonduktiv və qismən osteoinduktiv xüsusiyyətlərə malik olan DFDBA və osteokonduktiv HA greft materialları birlikdə istifadə edilmişdir. Trombositlə zənginləşdirilmiş plazma (PRP) greft materiallarında qan dövranını artırmaq və greft hissəcikləri arasında tutma üçün tətbiq edilmişdir. Bu halda, cərrahi texnika və biomaterial kombinasiyasının müalicə nəticələrinə erkən təsiri 3 aylıq klinik və radioloji izləmə nəticələri ilə nümayiş etdirildi.
oxumaq: 0
