Uşağınızın niyə ağlamasını istəmədiyinizi heç düşünmüsünüzmü? Ümumiyyətlə, cavabların oxşar olduğunu düşünürəm. Bəli, ağlayanda onun ağrıdığını düşünə bilərsən, ya da bədbəxt olduğunu düşünə bilərsən və bu fikirlə baxanda onun ağlaması sizi narahat edir. Ancaq bu nöqtədə ağlamağın məqsədi böyük ölçüdə səhv başa düşülür. Məsələyə mədəni yanaşsaq, ağlamağı əzabla əlaqələndirən bir cəmiyyətdə yaşamaq bizi bu düşüncəyə sövq edə bilər, amma uşaqlara göz yaşı tökmək azadlığı vermək vacibdir. Qədimlər kiminsə ağladığını görəndə “ağla, rahatlaşarsan” deyə nəsihət edərlər.Əslində ağlamağın bədəndən toksinləri çıxartdığı, gərginliyi azaltdığı elmi şəkildə sübut olunduğu üçün bu nəsihət zaman-zaman əhəmiyyət kəsb edir. Uşaqların zaman-zaman ağlamasının nə üçün lazım olduğunu və uşağınız ağladıqda nə etməli/ etməməli olduğunuzu izah etmək; Uşağa məhəl qoymamağın vacibliyindən başlaya bilərik. Diqqəti yayındırmaq və anı xilas etmək üçün uşağa yemək/oyuncaq vermək uzun müddətdə həm valideyni, həm də uşağı problemə salacaq. Mədəni mənşəyimizdə ağlamamaq və güclü olmaq arasında bir eyniləşdirmə apardığımız üçün bunu uşaqlarımıza köçürməyə meylliyik. Ona görə də övladımızın zəifləyəcəyindən narahat olduğumuz üçün ağlamasını istəmirik. Bu mədəniyyətlə böyüsək də, uşaqlarımıza ağlamaq azadlığı vermək olar. Belə hallarda yeganə məqsədimiz uşağı susdurmaq olmamalıdır. Uşağın hisslərini qəbul etmək və ona başa düşüldüyünü hiss etdirmək vacibdir. “Hal-hazırda həqiqətən kədərli olmalısan, istəsən sakitləşəndən sonra səni dinləyə bilərəm” deyərək, uşağa göz yaşı tökmək azadlığı verməklə yanaşı, onun qəbul edildiyini də hiss etdirmiş oluruq.
Uşağınızın heç bir səbəb olmadan ağladığını düşünə bilərsiniz. Bəzən içdiyi stəkan meyvə şirəsini bəyənmədiyi üçün, bəzən də qələmini tapa bilmədiyi üçün ağlamağa başlaya bilər. Ancaq bu qışqırıqlar adətən əvvəlki ağrıların yığılmasından qaynaqlanır. Ehtiyaclarının nəzərə alınmadığı, başa düşülmədiyini hiss etdiyi, istədiyi reaksiyanı almadığı vəziyyətlərin yığılması səbəbindən belə kiçik səbəblərdən şiddətlə ağlaya bilər. Bu k� Yığılmış qəzəblərini cüzi şeyləri bəhanə edərək ifadə edə bilirlər. Onlar əslində sizə bu ağılsız görünən qışqırıqlarla mesaj verirlər, çünki biz uşaqdan “Məni başa düşmürəm” cümləsini eşitməyi gözləmirik. O, yəqin ki, bunu sizə ağlayaraq göstərir.
Nə bahasına olursa-olsun ağlamağı dayandırmağa çalışan ana və atalar sonradan anlayacaqlar ki, uşaq yığılmış qəzəbi və kədəri boğur və ağlamamaq üçün özünü saxlayır. Bu şəkildə onları dayandırmağa çalışsanız, ağlamağın təhlükəsiz olmadığını başa düşəcəklər və bunun dayandırılması lazım olan bir davranış olduğunu içlərinə almağa başlayacaqlar. Barmaq əmmə, butulka asılılığı və ya oyuncağa bağlılıq kimi vərdişlər inkişaf etdirə bilər, çünki onlar narahat vəziyyətdə, pis əhval-ruhiyyədə olduqda və ya yığılmış ağrılarını buraxmaq lazım olduqda ağlaya bilməyəcəklərini düşünürlər. ağlamaqdan daha təhlükəsiz olan obyektləri ağlamaq yerinə qoyurlar. Bu vəziyyətdə, uşağa ağlaya biləcəyi təhlükəsiz bir insan olduğunuzu hiss etdirməlisiniz. Ağlamağı minimuma endirmək istəyirsinizsə, hər gün oynadığınız yarım saatlıq bir oyunda sizə rəhbərlik etməsinə icazə verməli və onun hisslərini qəbul etdiyinizi göstərməlisiniz. Övladınız tədricən sizinlə bu inam bağını quracaq.
oxumaq: 0
