Atanızın bunu eşitməsinə imkan verməyin! Atanıza xəbər verməyin! Atan bunu eşitsə nə deyəcək? Sən atanı tanımırsan, səni siləcək! Atanı incitmə, hamımızı siləcək!... Cümlələrinin törəmələrini eşitməyən uşaq varmı? Bəs analarımız, bacılarımız, qardaşlarımız, qonşumuz Gül xala, ailə dostu Mahmut qardaşımız düz edirmi? Mütləq ən yaxşısı kiminsə onları tutması və dayanmasını söyləməsidir. Mən əsəbiləşə bilmirəm! Atalarımız nə deyib ki, “Ağaca çıxan keçi budağa baxan bala olar?” Yəni insan ata-anasından gördüklərini təqlid edir və həyata keçirir.
Olsun. atanızdan eşitməməyə diqqət edin.Məncə bu torpaqda və cəmiyyətdə əsrlər boyu dəyişməmiş bir “Ata” siması var. Çünki ata evə çörək gətirir və məsuliyyət daşıyır. Təkamül anlayışı nəsildən-nəslə keçərkən və buna uyğun olaraq iqtisadi nizam dəyişsə də, bu ölkədə ata həmişə ailənin fiziki ehtiyacları və maddi gələcəyi üçün yeganə məsul şəxs kimi özünü görür. Atanın fikrincə, o, evin sütunudur, yük onun çiyinlərindədir. Yaxşı, ailə üzvləri yaxşı qidalanır! Uşaqların emosional ehtiyacları haqqında nə demək olar? Ata divanda oturur, arxaya söykənir, televizorun pultunu götürür və uşaqların emosional ehtiyaclarına cavabdeh deyil. Çünki atanın şüurunda səbəb-nəticə əlaqəsi var. Fiziki ehtiyaclar ödənilirsə, emosional ehtiyaclar da ödənilir. Çünki o, ancaq öz atasından texniki fənlər görüb və təcrübəyə ancaq texniki fənlər daxil edilib.
Sizin atanızın, babamızın və onların baba nəsli həyat deyilən bəladan şüşə götürmədən keçə bilib. Təbii ki, atanın genetik kodunda uşaqlara qulluq etmək yox idi. AÇEV tərəfindən edilən araşdırmada atalar; 50%-i uşağını heç vaxt tualetə aparmadığını, 36%-i uşağının bezini heç dəyişmədiyini, 35%-i isə heç vaxt uşağının dırnaqlarını kəsmədiyini bildirib. Bu məlumatlara əsaslanaraq aşağıdakı şərhi vermək yanlış olmaz. İndiki atalar şüşəni götürür, bezini dəyişir, tualetə aparır, dırnaqlarını kəsir... Amma təcrübəsizdir, əlləri titrəyir! Çünki əvvəlki nəsildən genetik ötürülmənin olmaması allergik reaksiyaya səbəb olur.
Əlbəttə, Ata da avtoritetdir. Atalığın çətin hissəsi nəzarət və nizam-intizamdır. Əslində bu Təəssüflə deyirəm ki, bunu edən analardır! Bütün günü uşaqla üz-üzə olan ananın işlərin yolundan gedərkən qulağa ehtiyacı var. Təşəbbüskar olmaq istəmədiyi vəziyyətlərdə, cahilliyini, təcrübəsizliyini ört-basdır etmək üçün uşağın burnuna “ATALIQ” qorxusunu vurur. Çünki o bilir! Əgər şəxs birbaşa uşağın qarşısında dayansa, ortaqlıq pozulacaq. Beləliklə, ana və uşaq bir komanda halına gələrkən, ata bütün "HÖRMƏT"lərinə baxmayaraq kənarda qalır. Qayğıkeş və fədakar Analarla övladları arasındakı bağlar illər keçdikcə möhkəmlənərkən, Ata içəridə, hər şeydən xəbərsiz, televizora baxır, qəhvəsini qurtumlayır, qəzetini oxuyur... Nə baş verdiyini bilmir. evdə, nə də bilmək istəyir. Evin və ailənin nizamına gəlincə, bu, anadan asılıdır! Qaydaları hətta uzaqdan Ata qoyur. Anaya vasitəçilik etməklə. “Ona deyin ki, belə etməsin, o cür geyinməsin” və s. kimi mesajlar bir çoxumuzun, həm oğlanların, həm də qızların Ananın səsindən eşitdiyi Atanın sözləridir. Analar sevimli övladlarına çox gərgin təhsil verərdilər. Ata günü-gündən məşhurlaşacaqdı. Bəs uşaq üçün? Daha da uzaqlaşan bu nəhəngin əlindən tutub “ATA MƏN SƏNİ SEVİRƏM” demək çətin, hətta qeyri-mümkün olardı.
Doğru olan ataların danışmasıdır. Analar vasitəsilə deyil, öz səsləri ilə. Analar indi bu əmrə qarşı üsyan edir və dayan deyirlər. Uşaqlar sevinclə, cingildəyən atalarına “ata” desinlər, ürəkləri sevinclə dolsun... Ümid edirəm ki, hamımızın, sizin hamınızın, həyatda olan uşaqları daşımağa çox uzun qolları var, qolları isti, əziz, mərhəmətli, həyat izləri daşıyan nəsrlərlə dolu olsa da əlləri yumşaq, gözləri sevgi ilə dolu olan əsl, anlayışla baxan atalarınız, atalarınız var. Atalarınız başqa tipdən olsa belə, inşallah belə atalar olacaqsınız, uşağınızın və ya həyat yoldaşlarınızın atası əsl ata olacaq.
oxumaq: 0
