İnternet və Biz

İyirmi birinci əsrin ən yaxşı və ən pis yeniliklərindən biri, məndən soruşsanız, internetə asan çıxışdır. Təbii ki, informasiyanın asan əldə olunması, bunun nə qədərinin qayıdış olması kimi üstünlükləri də var, ayrı məsələdir, amma hamımız müşahidə edə bilərik ki, yeni nəsil bu vasitədən informasiyadan çox oyun və vaxt itkisi kimi istifadə edir. Bu, təkcə bizdə deyil, Avropada bu iş o qədər nəzarətdən çıxıb ki, müxtəlif oyunlar və internet asılılığı üçün reabilitasiya mərkəzləri yaradılır. Qorxuram ki, qarşıdakı illərdə çox alış-veriş və lazımsız istehlak kimi İnternet Asılılığı da psixologiya ədəbiyyatında problem olaraq öz yerini tutacaq.p>Xüsusilə indiki gənclərdə ən ciddi asılılıq ONLINE oyunlarda müşahidə olunur. . Bəs bu oyunlar nədir? Siz virtual aləmdə sizi təmsil edən personajı yönləndirirsiniz və onu daha zəngin / güclü / populyar etmək üçün səy göstərirsiniz. Problem buradan başlayır. Demək olar ki, hamımız bilirik ki, qorxu filminə və ya trillere baxarkən birdən ortaya çıxan fiqur və ya baş rollardan birinin başına gələn hadisələrə yüksək reaksiyalar veririk. Bunun səbəbi ekranda gördüyümüz personajlarla özümüzü eyniləşdirməyimiz və istər-istəməz özümüzü onların yerinə qoymağımızdır. Təəssüf ki, eyni vəziyyət onlayn oyunlarda daha güclü şəkildə özünü göstərir. Saatlarını bu oyunlara dəfn edən gənclər virtual aləmdə həmin personajlarla dərindən eyniləşir və oyun əyləncə vasitəsindən çox məqsədə çevrilir. O qədər ki, məktəb dərslərinə mane ola və bütün həyatlarına təsir edə bilər. Qonaq olduğum tələbə evində cəmiyyətin qəbul etdiyi bölmələrdən birini oxuyan gənc qardaşımın 40 saata yaxın fasiləsiz bu oyunları oynamasına heyrətlə baxdım. Təbii ki, məktəb fənlərinin azalması vəziyyətin yeganə mənfi cəhəti deyil. Virtual aləmdə qarşımıza hazır şəkildə təqdim olunan bu süni dünya; Gənclərimizin təxəyyülünü və beləliklə də gələcək nəslin məhsuldarlığını oğurlayır. Virtual aləmin ip götürmədiyi dövrlərdə oynanan oyunlarda; Bu nəslin oyun anlayışında qeyri-məhdud təxəyyül və məhsuldarlıq, zehni tənbəllik və artıq avtomatik oyun olmadığı halda. Qurulmuş oyun rituallarının yerinə yetirilməsi var. Köhnə oyun anlayışımızda; Oyun qrupunun, yəni kiçik bir həmyaşıd cəmiyyətinin mühüm yeri var idi və bu həmyaşıd cəmiyyətin mənəvi keşikçisi və ya polisi valideynlər tərəfindən götürüldü. Beləliklə, uşaqlar; Arqon və zorakılığın çox istifadə olunmadığı kiçik cəmiyyətdə (vurulsa valideynlər araya girib “qardaş kimi oynayın” deyərək atmosferi sakitləşdirir) rolların paylaşıldığı oyunlar oynanılır, hazırlıqlar görülürdü. gələcək həyat üçün bu şəkildə. Hətta introvert uşaqlar oyun qrupunda özlərini açmaq və araşdırmaq imkanı əldə etdilər. Amma indiki oyun sistemində vəziyyət başqadır. Yenə qrup şəklində ifa olunur, amma bu qrup onlayn, yəni virtualdır, ona görə də burada hər cür jarqon istifadə olunur, oyunların çoxu artıq zorakılıq üzərində qurulub. Burada istifadə olunan limitsiz jarqon və təhqir; Üstün oyundaxili xarakterə sahib olanlar küçədə təhqir oluna və sosial normalara uyğun olmayan davrana bilər, oyundaxili xarakterləri zəif olanlar isə virtual personajları ilə eyniləşdiklərinə görə daha introvert və depressiyaya düşər, qardaşlarına və valideynlərinə qarşı aqressiv olarlar, oyuna daha çox vaxt sərf edirlər və üstün olduqları zaman aqressiv olmalarına səbəb ola bilər. Yenə də bu onlayn qruplara görə deyə bilərik ki, gənclər düzgün sosiallaşa bilmir və eyni səbəbdən sosial rol tutmaqda çətinlik çəkirlər. Oyunlarımızda əvvəllər əldə etdiyimiz rollar valideynlərimizi müşahidə edərək əldə etdiyimiz biliklərin nəticəsi idi. Bu məlumatları oyunlarla işləyərək sosial rolumuzu mənimsəmiş olarıq. Məsələn, həkim oyununda bir qız analıq, uşaq baxımı və yemək bişirərkən, oyun yoldaşı qız və ya oğlan isə onun xəyallarını bəzəyən peşə oyununda yaşayardı. Bu gün universitet imtahanından yüksək qiymət alan, hansı şöbədən yazacağını bilməyən gənclərin məsuliyyəti həm də “Mən sənin yaşında olanda...” ifadəsi ilə başlayan cümlələrə məruz qalan gənclərin üzərinə düşür. .." ...

Bəs niyə bu asılılıqlar yaranır? İnsan doğulduğu andan fanilik instinkti ilə hərəkət edir. Onun səyi, belə demək mümkünsə, ölüdür. İslamda sədəqə dediyimiz döymək, yoxsa ölümdən sonra dünyaya miras qoymaqdır, uşaqlar da bu sinifdədir. Ekzistensialist nöqteyi-nəzərdən oyun asılılığı ölümə qalib gəlmək cəhdinin nəticəsidir. Çünki o virtual aləmdə insan virtual bir məmnunluq yaşayır, ölür və öldükdən sonra asanlıqla eyni dünyaya qayıda bilir. Digər tərəfdən, ölümü məğlub etmək üçün başqa bir addım da öldürmək, yəni ona hakim olmaqdır ki, bu da oyunlarda boldur. Bunlar insanların fitri istək və ehtiyaclarına asan və virtual məmnunluqlar təmin etdiyi üçün ağıl bir müddət sonra onlara aludəçilik yaradır, insanlara əziyyətli problemi həll etmək əvəzinə daha sadə bir məmnunluq yolu olan oyuna müraciət etmələrini söyləyir. 2012-ci ildə bir saat yarımlıq video ilə oyun haqqında ekzistensial nöqteyi-nəzərdən danışdıq, yuxarıda qeyd etdiyimiz hissə kifayət qədər səthidir və fikir vermək üçün qeyd edilmişdir.

İkinci tetikleyici asılılıq virtual dünyanın rahatlığıdır. Dünyanın ən çox yayılmış terapiya məktəblərindən biri olan REDT-də qeyd olunan pozğunluq mənbələrindən biri də həddindən artıq asanlaşdırmadır. Həyat qazanmağın asanlığı, bu virtual aləmdə asanlıqla pul, şöhrət və güc qazana bilməyimiz zehnin daha möhkəm tanınmasına və oyunu məqsədə çevirməsinə səbəb olur.Biz limitsiz təklif etməməliyik, onlarla oyun oynamalıyıq, biz birgə oxu saatları kimi ailə fəaliyyətləri yaratmalıdır. Onları istənilən idman növünə həvəsləndirməli və onlara müxtəlif vəzifələr qoymalıyıq ki, kiçik dozalarda da olsa, real həyatla qarşılaşa bilsinlər. Biz onların qabiliyyətlərini yaxşı müşahidə etməli və öz qabiliyyətlərinə uyğun olaraq istiqamətləndirməliyik. Və hər şeydən əvvəl, biz onlara qeyd-şərtsiz sevgi ilə yanaşmalıyıq! qeyd-şərtsiz sevgi; Onlara akademik uğurlarına və ya yaxşı davranışlarına görə sevgi vermək əvəzinə, hər halda onlara isti bir şəkildə sarılmağı inkar etmək deyil, mənfiliklərinə sevgimizi göstərərək onları xəbərdar etmək və onu düzəltmələrini xahiş etməkdir.

Bildiyiniz kimi problem təəssüf ki, onlayn oyunlarla məhdudlaşmır, təəssüf ki, günbəgün yenisini açan oflayn oyunlar və virtual platformalar (sosial media) da öz başlarına və bəlkə günlərlə, günlərlə danışmaq lazımdır.yazmaq məcburiyyətində qalacaqlar üsullarıdır. Bu qədər geniş mövzunu daha geniş vaxtda müzakirə etmək ümidi ilə...

oxumaq: 0

yodax