Biz özümüzə qarşı, eləcə də başqalarına qarşı məsuliyyətlərimiz olduğunu unutmamalıyıq. Yalnız özümüzə verə bildiyimiz zaman başqalarına verəcək şeylərimiz var. Misal üçün; Yaşamağı bilməyən valideynlər övladlarına nəsihət verə, istədikləri qədər qaydaları tətbiq edə bilirlər, lakin o məsləhət və ya qaydalar övladlarının gələcək həyatında uşağa bələdçi rolunu oynamır. İnsanlar özlərinə qarşı öhdəliklərini yerinə yetirdikdə yalnız özlərinə dəyər verirlər.
İnsanlar həyatları boyu öhdəsindən gələ bilmədikləri və iradələrinin əksinə olaraq mənfi kimi təsvir etdikləri hadisələrlə qarşılaşa bilərlər. Bu hadisələr nəticəsində özlərini günahlandıra, özlərinə əsəbiləşə və ya tənha hiss edə bilərlər. Belə vəziyyətlərdə onlar öz məsuliyyətlərindən qaça bilərlər. Daim hüznlü və ya yorğunluq içində olanlar, məsuliyyətlərini yerinə yetirməkdən qaçmaq üçün bu vəziyyətdən istifadə edirlər. Günə səhər başlayanda belə yorğun olurlar və ən sadə gündəlik işləri belə yerinə yetirməkdə çox çətinlik çəkirlər. Bütün bu davranışlar bir anda ətrafdakı insanlara bir mesaj rolunu oynayır. Ətrafındakıların üzərinə düşən vəzifələri yerinə yetirmək üçün gözləntilərini azaldır. Bu əlamətlər gün ərzində başlayır və adətən axşam saatlarında sona çatır.
İnsanlar vaxtaşırı iş həyatının sıx tempinə görə yorğun ola, işdən kənar məsuliyyətlərdən qaça bilərlər. Burada əslində nəzərdə tutulan odur ki, fərdlər gərgin iş tempindən çıxanda yenə də işlərini gündəmdə saxlayırlarsa, deməli, onlar gündəlik məsuliyyətlərindən qaçmış olurlar.
İnsanlar başqaları ilə münasibətlərini məhdudlaşdıra bilərlər. insanlar özlərini yaşamaq məsuliyyətindən qaçmaq üçün. Bəzən başqalarının problemlərinə həddən artıq qarışaraq öz məsuliyyətlərinə məhəl qoymurlar.
Bəzən biz öz öhdəliklərimizin başqası tərəfindən boynuna götürülməsini istəyirik. Bəzən başqasının məsuliyyətini öz üzərimizə götürürük, amma lazım olanda insanlara yox deməyi də bilməliyik. Bir növ, bu, özümüzə qarşı olan bir məsuliyyətimizdir.
Məsuliyyətlərimizi təxirə salmaq üçün xərclədiyimiz enerji, onu yerinə yetirərkən sərf edəcəyimiz enerjidən qat-qat çoxdur. Bəli, həddindən artıqdır. Hər birimizin zaman-zaman tənbəllik etmək və ya heç nə etməmək hüququ var, lakin bu hüquqdan doğru yerdə və doğru zamanda istifadə etməliyik. "Mən bacarmıram" deyərək etməkdən çəkindiyimiz şeylər əslində etmək istədiyimiz şeylərdir. Etmək istəmədiyimiz şeylər onsuz da ağlıma gəlmir.
oxumaq: 0
