Valideyn olmaq özü ilə böyük məsuliyyət gətirir. Başımıza gələnlərlə bağlı birdən çaşqınlıq içindəyik və görülməli olan bütün məsuliyyətlərin öhdəsindən necə gələcəyimizi hesablamağa çalışırıq. Biz zehnimizdə görüləcək işlərin daimi siyahısı ilə yaşamağa başlayırıq.
Uşaqlar böyüdükcə və öz fərdiliyini qazanmağa başladıqca, məsuliyyətin istiqaməti dəyişməyə başlayır. “Bunu istəyirəm” deyərək ticarət mərkəzlərinə gedən böhranlar, qışın ortasında çimərlik paltarı geyinməkdə israrlı olmaq, yuxu saatlarını dəyişmək və özümüzə ayırdığımız vaxtı azaltmaq bütün yüklərin yığılmasına səbəb olur.
Bunda. Bu müddət ərzində valideynlər olaraq səbrimiz tükəndiyi anlar artmağa başlayır. Birdən özümüzü qışqıra və əsəbiləşə bilərik. Bu yazıda bu proseslərdə nə edə biləcəyimizdən və bu problemlərin həllinin nədən ibarət olmasından danışmaq istədim.
Son zamanlar bu məsələ ilə bağlı tez-tez rastlaşdığımız bir anlayış var, 'bilinçli valideynlik '. Populyar bir anlayış olmaqla yanaşı, onu həyatımızda yerləşdirə bildiyimiz böhran anlarını azaldır. və maarifləndirməyə sakitləşdirici yanaşma.
Bəs bu fərqindəlik nədir?
Məlumatlılıq; Uşaqlarımıza cavabdeh olduğumuzu düşündüyümüz zaman bu, diqqətimizi uşaqdan uzaqlaşdıraraq özümüzə yönəltməklə başlayır. Çünki valideyn olmaq uşağınızdan deyil, sizdən asılıdır. Böhran yaşadığımız və gərginləşdiyimiz zaman ilk çalışdığımız şey övladımızı sakitləşdirməkdir. Təsəvvür edin ki, yolun ortasında qırmızı top istəyərkən ona mavi top aldığınız üçün ağlamağa başlayan və özünü yerə atan uşağınız. Bu anda bütün gözlərin üzərinizdə olduğunu hiss edə bilərsiniz.
Valideynlik kimi şirin xəyallarınız yavaş-yavaş ağlınızdan uzaqlaşır. Sizə lazım olan tək şey uşağınızı yerdən götürmək, onu sakitləşdirmək və bütün gözlərin sizin üzərinizdə olduğundan əmin olmaqdır. Maarifləndirmə dediyimiz dövlətə elə həmin anda müraciət edə bilərsiniz. Etməli olduğunuz ilk şey vəziyyəti qəbul etməkdir. Böyüyən, inkişaf edən, müstəqilliyini sübut etməyə çalışan və bununla da özünə inamı formalaşan övladınız yetkin deyil. Böyüdükcə bu davranışları sərgiləməsi onun üçün bir fürsətdir. Beləliklə, siz sakitləşməyi və problemli vəziyyətlərin öhdəsindən gəlməyi öyrənəcəksiniz. Onun azad olunacağını öyrənmək imkanı var.
O anda etməli olduğunuz şey uşağınızı deyil, özünüzü sakitləşdirməkdir. Dərindən nəfəs alaraq, bunu böhran kimi deyil, uşağınızın böyümə prosesində atladığı bir addım kimi düşünün. Əgər hazırsınızsa, biz ən vacib məqama gəldik: 'vəziyyəti qəbul etmək'.
Uşağınız yerdə uzanıb, küçənin ortasında qışqırır və bu müvəqqəti haldır. Bir müddət sonra sakitləşəcəksən və sənə baxan gözlər səni unudacaq. Uğursuzluq hiss etmək əvəzinə, bu vəziyyətin müvəqqəti olduğunu xatırlamağa çalışın. Görəcəksən ki, diqqətini özünə cəmləyib sakitləşdirməyə çalışsan, hər şey daha rahat olacaq. Çünki siz əsəbi halda uşağınıza yaxınlaşacaqsınız.
Sonra, onun diqqətini yayındırmağa çalışaraq və "sən sakitləşəndə səninlə danışa bilərik" deyərək lazımi addımları atacaqsan.
Məlumatlılıq təkcə valideynlikdən ibarət deyil. Bu, əsəbi və ya depressiya hiss etdiyimiz zaman müraciət edə biləcəyimiz bir mənbədir.
İstəsəniz, bu gün məlumatlılığa daxil ola bilərsiniz. İşə və ya məktəbə hər gün getdiyiniz yol ilə bu gün daha yavaş yeriməklə başlayın. Ətrafınıza daha diqqətlə baxın, axşam yeməyinə nə bişirəcəyiniz, uşağın ev tapşırığının nə olduğunu, həftə sonu hara gedəcəyinizi düşünməkdənsə, gəzməyin necə gözəl olduğunu düşünün. Siz binalar, əvvəllər heç vaxt fərq etmədiyiniz işarələr, bəlkə də küncdə böyüyən kiçik bir çiçək görəcəksiniz...
oxumaq: 0
