Əmrənin 8 yaşı var idi. Məktəbə getməyi o qədər də sevmirdi və hər səhər yataqdan qalxanda anasını çox yorurdu.
-Anam bəzən bir az daha yatmaq üçün xidmət vaxtını qaçırırdı, bəzən də zorla xidmətə yetişirdi.
Birdən.Dərsdən sonra evə gətirilən ev tapşırığı Emredən daha çox anasının kabusu oldu. Müəllimin verdiyi ev tapşırığını çox görən Əmrə anasının təzyiqi ilə bəzilərini tamamlayıb, qalanlarını isə anasının tamamlamasını istəyib. Anasının bəyənməməsinə baxmayaraq, “Nə olsa, anam ev tapşırığını edəcək” deyə düşünən Əmrə ev tapşırığından çox narahat deyildi.
necə. uşaq düşünür?
Məsuliyyəti dərk etmək ev tapşırıqlarından başlamır. Ev tapşırığını dərk etmək üçün ilk növbədə məsuliyyət hissi lazımdır. Əksər valideynlər vəzifə və məsuliyyətlərin məktəb həyatından başladığını və buna uyğun hərəkət etdiyini düşünürlər. Ancaq unutmaq olmaz ki, uşaq 3 yaşı tamam olanda qaydaları aydın şəkildə anlayıb tətbiq edə biləcəyi bir prosesə girir. Yaş irəlilədikcə qaydalar yaşa uyğun olaraq müəyyən edilir. Kiçik yaş qrupuna daha gənc, böyük yaş qrupuna isə daha böyük vəzifələr verilməlidir. Məktəbəqədər uşaqlar üçün;
– Oyuncaqlarınızı paylayanda toplayacaqsınız.
-- Yatmaq vaxtı gələndə gedəcəksiniz. yatağa.
– Ərzaq mağazasına gedəndə sizin bir seçiminiz var.
– Parka gedəndə biz vaxtımız bitdikdə evə qayıdacaq.
– Naharda çörəyi süfrəyə qoymaq sizin işinizdir. Planlı və ardıcıl qaydalar və s. məsuliyyətin əsasını təşkil edir.
Hekayədə Əmrə səhərlər vaxtında durmayan, ev tapşırıqlarını yerinə yetirməkdən yayınan və bu işi anasının üzərinə atan uşaqdır.
Əmrənin sözlərinə görə, müəllim çox ev tapşırığı verir və buna görə də ev tapşırığı etməyi sevmir. Ev tapşırığının bir hissəsini anası ilə birlikdə yerinə yetirmək, qalanını tamamlamaq üçün isə anası ilə birlikdə uşaq üçün öyrənilmiş bir davranış halına gəldi. Buna görə də Əmrə “Ev tapşırığı etmək təkcə mənim deyil, həm də anamın borcudur” deyə düşünür
Emrenin bu düşüncə tərzi onun sonrakı həyatında təkbaşına verilən tapşırığı yerinə yetirməkdə çətinlik çəkən, özünə inam problemi olan yetkin bir insana çevrilməsinə yol açır, sona çataraq varlığını davam etdirir və bu vəziyyət bütün həyatına mənfi təsir göstərir. həyat.
Lakin qaydaların olduğu bir dünyada böyüyən uşaqlar yaddaşlarına intellektual, emosional və mədəni dəyərləri, bilikləri yerləşdirirlər. Bu, şəxsiyyətin inkişafı baxımından kritik və vacib bir qazanmadır.
Siz nə edə bilərsiniz?
Xaos olan yerdə qayda-qanun yoxdur. Evinizdə xaosun olmasını istəmirsinizsə, sərhədlərinizi dəqiq müəyyənləşdirin.
Məhdudlarınızı təyin etdikdən sonra nə qədər qətiyyətli və ardıcıl ola biləcəyinizi özünüzdən soruşun. Bu nöqtədə hər hansı bir şübhəniz varsa, kiçikdən başlamağa çalışın.
Bu kiçik addımlar nə ola bilər? Çocuğunuza ev tapşırığı verməkdənsə, əvvəlcə kiçik tapşırıqlar verin. Hər bir şəxs öz məsuliyyətini yerinə yetirməlidir. Valideynlərin valideyn kimi vəzifələri varsa, uşağın da bir fərd kimi vəzifələri var. Necə ki, biz böyük olanda yataqlarımızı, otaqlarımızı düzəldirik, duş qəbul edirik, yeməklərimizi hazırlayırıq, bu nizam biz böyüyəndə deyil, uşaqlığımızdan başlamalıdır. Unutmayın, ən böyük zərər övladınıza dözə bilmədiyiniz anda başlayacaq.
uşağınızın yaşından asılı olmayaraq gecikdiyinizi düşünün. Yetkin olmayan hər bir fərd yoğrulmağa hazır bir xəmirdir. Yalnız yaş nə qədər kiçik olsa, əlavə edib qazanacağınız dəyərlər bir o qədər zənginləşər.1-2% civarındadır. Bu kiçik nisbət uşağın sizi müəllim kimi görməsinə və ana kimliyindən uzaqlaşmasına səbəb olur� Bədənə dərin ziyan vurur. Qoy hər kəs öz işini görsün. Ana ana olsun, müəllim də müəllim olsun. Uşağınızın müəlliminə ana kimliyinizlə “Bu gün oğlumun anası ol” deyə bilmədiyiniz kimi, müəllim kimliyiniz də anaya “Bu gün mənim üçün müəllim ol” deyə bilər. Uşaqlarınıza bunları öyrədin və ev tapşırıqlarını yerinə yetirin. Bu rol qarışıqlığı uşaqla ünsiyyət problemlərinə səbəb olur, diqqətli olun.
oxumaq: 0
