20 ildir İstanbulun göbəyində çalışan bir məmur dostum Topqapı Sarayını hələ də ziyarət etmədiyini söyləyəndə təəccübləndim. Başqa bir oxşar qəribəliyə baxın: dünyanın hər yerindən insanların ziyarət etdiyi Mövlanə muzeyinə girmək imkanı olmayan Konyalı həmvətənlərim var. Bu mənada ölkəmizdə Hz. Mövlananın Məsnəvisindən xəbərsiz olanlar çoxdur. Doğrudan da, insan burnunun altındakı gözəlliklərin qədrini bilmir.
Məsnəvi ilə gec tanış olmağıma səbəb olan qohumumun müşahidəsi çox gözəl idi: “Məsnəvi güzgü kimidir: bəziləri üçün dini və mistik şah əsər, bəziləri üçün humanist, bəziləri üçün humanist bir əsər, erotik bir kitab, bəziləri üçün isə şirk və küfr ehtiva edən zərərli bir nəşrdir. Düzünü desəm, içinizdə nə varsa, mövcud olanın, gördüklərinizin əksidir.”
O gündən anladım ki, insanlar başqa insanların güzgüsüdür və “nə dediyin vacib deyil, amma başqasının başa düşdüyü şey!”. Bu səbəbdən qarşı tərəf “Doktor, bunu mənə dedin/bunu nəzərdə tutdun...” dedikdə, mümkün qədər müdafiə olunmuram. Qarşımdakı insan nə anlayırsa, ona hörmət edirəm. Çünki bilirəm ki, dediyim fikirlərdən daha önəmli olan qarşı tərəfin dərk etdiyi və anladığı fikirlərdir.
oxumaq: 0
