Bu fəsli kədər adlandırmayın
Anam çox gec ölür
Ölsər, yemişan ağaclarına günəş çıxmaz.
Və heç kim bilməyəcək.
Qoz ağacları emosionaldır.
Bütün sözlər toyuq kimi dimdikləyirdi
Bütün ilanlar vücudumda skumbriya kimi idi
Tuplayırlar və tullanırdılar
>Qabırğalarımdan axan qan buğda tarlasını ləkələyir
Qadınlar, kişilər və sümüyümdə bildirçin yumurtası
Petzel kimi yarıya bölürəm
Ayağa qalxsam sinəm dayanar
Nəfəsimdə heyvan yaralandı
Ebb and flow, ebb and flow in my nəfəs
Arfam arfa
Öküz içimdə emosionaldır
'uşaq narahatdır'
Fəlakət ağlayır
Dilim qıfıllı, damağım darda, uzaqgörənliyim bağlı, ürəyim lal
Əllərim , başım, ürəyim, kürəyim ağlayır..
Bu bulaqların göz bəbəyində ümid yoxdur
Fərzətdə fəzilət yoxdur. bağlar
Bibər bitkisində parıldamaq yoxdur
İçdiyim su
Qurudulmuş ağacdan gəlir
Yaşadığım şey təvazökarlıq deyil
Həyatın açarları bir-birinin ardınca gözümün önündə yox olur
Mübarizə qələbəyə aparmır
Mübarizəyə küsəm
Qurdlu zeytun ağacları bar verməz
Balaca qızların qəhvəyi başlarına tac qoymazlar,
Nə bu yaz, nə çiçəkçilər
Dayan İndi bu şənliklər
Durdur
Dur, ata, baba.
Hər gün gəlirdilər
Məni hər gün boğurdular.Getdilər
Hər gün xəbərdar oluram
Hər gün zəlzələ oluram
Hər gün dəfn mərasimləri evlərimizi tərk edin
İmamsız, salasız, izdihamsız
Heç kim məni dayandırmır və məni heç bir şeyə doldurmur
Yer yarılır, mən Körpənin ürəyini ağrıtmaqdan qorxuram
Amma mən cəhənnəmdən qorxmuram
Kədərli günorta
Ölü olduğu bir dilim torpağa fil günəşi yuyur
Bazar ertəsi və çərşənbə axşamı ətrafımda rəqs edir
Səhər üç, günorta iki, günorta...
Dırnaqlardan asılan divar saatlarında həmişə bir sual olur:
Mən ölsəm dünya yaşayacaqmı?
Yumurta soyardım və onları Muş düzündə duzlayır. Məni sevdirən mən oldum
Ayaqqabımı Van gölünə atan mən oldum
Aşiq olanda qarnına iki yumruq vuran mən oldum orta məktəbdə
Geyimlərin, qalstukların, daşların qarmaqarışıqlığı.
Çörək, pendir halvası idim
Mirli dənizində idim, yəni Afroditanın saçını yuduğu yer
Başqa qadını düşünərək
Mən Karaköy idim, Balat mən idim, mən idim, mən idim
Amma indi yavaş-yavaş əriyəcəm.
Dostlarım, qardaşlarım və kollarım getdikcə uzaqlaşır
Bir fil balasının şövqündə yaşadım,
Mən alabalığın xatirinə öləcəyəm.
>
oxumaq: 0
