Təxminən 55 yaşlarında olan İsmayıl bəy, dediyim kimi, həddən artıq danışmağı vaxt itkisi hesab edən küt, iddialı bir insan idi. Doğulduğu gündən bəri atasından bir uşağın böyüməsi üçün lazım olan qədər diqqət və sevgi görməmişdi. Əmrinə sadiq qalaraq həmişə atasının əmrini yerinə yetirmiş, lakin həmişə arzuladığı peşənin ardınca gedə bilməmişdir. Halbuki o, həkim olub bütün insanlara kömək edəcəkdi. O, orta məktəbdə oxuyanda bir dəfə atası ilə danışmağa çalışıb. Universitet imtahanı verməklə həyatını xilas edəcək icazəni ala bilməyib. “Onda icazə ver evlənim” dedi atasına. Məktəb bitən gün anası illərdir aşiq olduğu, lakin heç vaxt üzünə aça bilmədiyi Sacidəni istəməyə getdi. Qızın tərəfi heyrət içində idi. Qızlarının orta məktəbi bitirməsinə sevinməmiş qonaqları da qonaq etdilər. Ailə uzun müddət düşündükdən sonra İsmayılın Sacideyə qismət olacağına qərar verdi və evliliyə razı oldular. İsmail Sacidəni hər şeydən çox maraqlandırsa da, ona bir dəfə də olsun onu sevdiyini deməmişdi. Hətta Sacide ilə nadir hallarda danışır, atasının dükanına işə gedirdi. İndi onun yalnız bir fikri var idi; Uşağı olsaydı, həkim olardı və bütün insanlara kömək edərdi. Evləndikdən iki il sonra Sacide bir qız övladı dünyaya gəldi. İsmayıl bəy özünü atası kimi aparıb, qızına heç vaxt sevgi göstərməyib, ondan qızını ilk dəfə nə zaman öpdüyünü soruşduqda cavabı bunu təsvir edib. Qızının ibtidai məktəbə başladığı gün ilk dəfə yanağından öpdü. İllərdir atasından qorxan Semra bütün günü üzündə təbəssümlə məktəbdə gəzirdi. İlk dəfə atası digər uşaqların ataları kimi davranırdı. O, atası ilə vaxt keçirmək istəyirdi, lakin bu, həyatında demək olar ki, heç vaxt olmamışdı. Universitet imtahanlarına hazırlaşarkən Semraya ciddi xəbərdarlıq edilib və ona tibb fakültəsindən başqa seçim edə bilməyəcəyi bildirilib. Qızının nə düşündüyü isə qətiyyən nəzərə alınmayıb. Atası kimi Semraya peşə seçimində yol göstərə biləcək yeganə şəxs atası İsmayıl idi. Lakin o, karyerasını həkim yox, uşaq bağçasında müəllim kimi arzulayırdı. O, yaxşı bilirdi ki, mənfi reaksiya versə, “pis” uşaq olacaq. O, atasının dediklərini öz əmri hesab edərək İstanbulda tibb təhsilinə başlayıb.
Bəs Ata Sevgisi...
Semrada həmişə bir şey çatışmırdı. O günə qədər atasında tapa bilmədiyi sevgini özündən çox yaşlı insanlarla emosional münasibət quraraq doldurmağa çalışmış, atasından dəfələrlə ağır cəzalar almış, lakin bu vəziyyətin qarşısı alına bilməmişdir. İndi Semra evli bir iş adamının yanındadır...
Bu kimin günahıdır? Atanın, yoxsa qızının?
İsmayıl bəy atasına həmişə əsəbiləşib. O, yaxşı oğul idi, amma getmək istədiyi yola qoyulan daşı heç vaxt unutmadı, amma özünə təslim oldu, qızına da elədi. Çox tez-tez qarşılaşdığımız problem insanların uşaqlarına etmək istədikləri, lakin edə bilmədiklərini etməyə çalışmalarıdır. Bu cədvəldə olduğu kimi, hər bir insanın öz arzularının və arzularının olması çox vaxt diqqətdən kənarda qalır.
Bununla belə, onlar uşaqlarının gələcək planlarına hörmətlə yanaşır, onlara qayğı göstərmək əvəzinə, onlara qayğıkeş və arxayın bir tonla başa düşüldüyünü hiss edirlər. nadir və qısa cavablar.Əgər verilsəydi, nə İsmayıl bəy, nə də Semra bu vəziyyətə düşməzdi.
Unutulmamalıdır ki, övladınıza qarşı göstərdiyiniz hər davranış və dediyiniz hər söz gələcəkdə sizə göstərəcəkləri münasibətin göstəricisidir. Hər dəfə onu danlayanda və ya alçaldanda ona olan sevgin bir az da azalır.
Artıq olmadığın vaxtlarda həmişə sevilən, sevgi ilə xatırlanan ata olmaq heç də çətin deyil. dünya. Ailə ilə bağlı məsələlərdə övladınızın fikrini soruşmaqdan, danışarkən təhdid etməməkdən, ən əsası ona toxunaraq ona sevildiyini hiss etdirməkdən qaçmayın. Həyatınızdakı seçimlərə qərar verməyin. Lazım gələrsə, onların seçimləri haqqında birlikdə danışın və müsbət və mənfi cəhətləri birlikdə nəzərdən keçirin. Əks təqdirdə, seçdiyiniz yolda nə qədər uğurlu olsa da, həmişə sizə qəzəblənəcək bir uşağınız olduğunu unutmayın.
oxumaq: 0
