“Yeniyetməlik bir insanda ən pis və ən yaxşı impulsların bir-biri ilə mübarizə apardığı dövrdür
< güclü>və insanı ələ keçirməyə başlayır. onun işlədiyi dövrdür.”
G.Stanley Hall p>
Yeniyetmə, uşaqlıqdan yetkinliyə qədəm qoyan insan deməkdir. İndi onun öz şəxsiyyətini tapmağa çalışdığı, dünya və varlıq haqqında düşünməyə başladığı çox dəyərli bir prosesdən danışırıq. Yeniyetmələrin bu prosesdə üç mühüm resursu var: Ailə, məktəb və dostlar. Şəxsiyyət tapmaq və ya yaratmaq dediyimiz bu dövrdə yeniyetmənin şəxsiyyət çaşqınlığı onun bəzi yanlış vərdişlərlə və ya psixoloji problemlərlə qarşılaşmasına səbəb ola bilər.
Aparılan bir araşdırma göstərir ki, yeniyetmə ilə isti və yaxın münasibət var. yeniyetmələr üçün valideynlər daha vacibdir.Bu, sonradan yarana biləcək psixoloji problemlər üçün qoruyucu amil kimi çıxış edir.
Bu Dövrün dinamikası
Yeniyetməlik dövrü, onun dinamizmi Çox yüksək və sürətlə inkişaf edən keçid dövrüdür. Yeniyetmə yaşadığı bütün bioloji, psixoloji və fiziki dəyişikliklərin öhdəsindən gəlməkdən əlavə, özünün sağlam şəxsiyyət inkişafını tamamlamağa çalışır. Xüsusilə sosial münasibətlər də strukturlaşma prosesinə daxil olur.
-
Yetkinlikdən əvvəl beyindəki boz maddə artmağa davam edir. Bu, yeniyetmənin təfəkkürünü və planlamasını artırır və beyindəki bu inkişaf davranış, duyğu və düşüncənin yetkinləşməsini yaxşılaşdırır.
-
İnkişafın artması ilə. böyümə və reproduktiv hormonların istehsalı.İlk bioloji dəyişikliklər orqanizmdə görünür. Bu bioloji keçiddə genetik və ətraf mühit faktorları çox önəmlidir.
-
Yeniyetməlik yetkinliyə daşınacaq sosial dəyərlərin axtarışı dövrüdür. . Bu dövrdə onlar xüsusilə ictimai nizamı və əxlaqi mühakimələri şübhə altına alırlar. Yeniyetmə əxlaqsızlığa qarşı əxlaqi mövqeyin nə demək olduğu, öz hüquqları ilə başqalarına qarşı öhdəlikləri və cəmiyyətin necə mövcud olduğu və ya nəyin səhv getdiyi ilə bağlı bir çox situasiya haqqında fikirlər yaradır.
-
Onların ən əhəmiyyətli xüsusiyyətlərindən biri də dünyanın mərkəzində olduqlarını zənn etmələridir. Onların xəyali tamaşaçıları var və etdikləri və hiss etdikləri hər şeyin izlənildiyini düşünürlər. Yalnız onların problemləri önəmlidir. Valideynlər də bu vəziyyətə biganə qalmamalı, övladlarına qəbul olunduqlarını hiss etdirməlidirlər.
-
Bu gün övladlarına qəbul edilən dəyişikliklərdən biri də ən sıxıntı yeniyetmənin ailəsi, dostları ilə keçirdiyi vaxtdır və onu ətrafına köçürməkdir. Yeniyetmə bu prosesdə onu ən yaxşı anlayanların dostlarının olacağına inanır. Bənzər dəyişikliklər yaşadıqlarından, dostlarına doğru müəyyən miqdarda oxun yerdəyişməsi normal hesab edilməlidir. Ancaq burada valideyn-yeyişmə münasibəti və ünsiyyəti yeniyetmənin sağlam tarazlıq qurma qabiliyyətini təyin edəcək meyardır. Əgər yeniyetmə bu tarazlığa nail ola bilmirsə, valideyn uşağa çata bilməməyə başladığı üçün problemlər yaranır.
“Təbii ki, biz heç vaxt yeniyetmə olmamışıq...” “Yeniyetməlik deyilən bir şey tapdılar...” “Kaş anamızla atamızla belə davransaydıq...” kimi ifadələrlə çox rastlaşa bilərik. Hörmətli bu ifadələri işlədən valideynlər, siz övladınızın uşaqlığını öz uşaqlığı ilə müqayisə edirsiniz, amma sizcə, valideyn münasibətinizi də ailənizinki ilə müqayisə etməli deyilsiniz? Çox güman ki, eyni davranış rəftarına malik olmadıqları üçün uşaqların iki dövrdə davranış modelləri fərqli olacaq.
Qısaca buna diqqət çəkmək istəyirəm: Hər dövrü öz imkanları və şərtləri daxilində nəzərdən keçirin. !
oxumaq: 0