Hər şey psixoanaliz olunmaq istəmədiyimi başa düşəndə başladı. Deməli, keçmişimdə bilmək istəmədiyim bir şey var. Əslində mən bunu bilmək istəmirəm. Yaddaşım da pis deyil. Bunun baş verdiyini özümə etiraf etməliyəm. Amma onun haqqında düşünəndə çox ağrıyıram. Problem o şeyi xatırlaya bilməməyimdə deyil, yadıma düşəndə çox ağrıyır.” , danışmaq istəmədiyini deyəndə, “Hələ bu yerə hazır deyiləm, o qədər ağrıyır", səssizcə və mən həmişə dayanıb böyük səbirlə gözləyirəm...
Əslində mən keçmişdə ilişib qalmış terapevt deyiləm. Mən daha çox müştərinin sözlərində indikini dinləyirəm. .. .bu gün etdiklərinə baxır....Bu gün nə etdiyini başa salmağa çalışıram.Amma bəzən bir qapalı dairədə ilişib qalırıq.Həyatda baş verən qısqanc dövrə ikimiz arasında terapiyada baş verməyə başladı. İlk olaraq Yalomun dediyi kimi aramızda baş verənlərə baxırıq.Müştərim nə baş verdiyini başa düşsə də, bu əhval-ruhiyyədən, emosional vəziyyətdən çıxa bilmirsə
o zaman iş ona gəlir... sonra keçmiş... onda o keçmişin yarasına səyahət etmək lazımdır... Onda bilirəm ki, ağrıdır.. .. sonra çox sakitcə... böyük səbirlə, sonra ağrıya gedən yol onun istədiyi qədər tez başlayır. ... və sonra ürəyin yaraları yavaş-yavaş açılır... və transformasiya yalnız keçmişlə üzləşməklə baş verir... və yalnız ağrı səndən keçəndə sona çatır ...
oxumaq: 0
