Həyatın axarında hazırlaşmaq imkanı vermək və ya verməmək; Bəzən könüllü, bəzən isə məcburi olaraq bəzi tibbi proseslərdən keçmək lazım gələ bilər. Peyvəndlər, diş həkimi ziyarətləri, sünnət, müntəzəm müayinələr, təcili müdaxilələr və s. kimi.Həkim/stomatoloq/tibb bacısı üçün valideynin
otaqda uşağı müşayiət etmək üçün şərait yaratması, mümkünsə kiçik uşaqlar üçün dəyərlidir. Proses zamanı həkim və valideynin birgə münasibəti uşağın özünü təhlükəsiz və rahat hiss etməsini təmin edəcək.Bu da uşağa öz töhfəsini verir.
Uşağın özünü fiziki və əqli cəhətdən hazırlaması üçün şərait yaradılmalıdır. Həmin anda uşağın ağlamasının qarşısı alınmamalıdır. Uşaq qorxursa, bu an üçün qorxmalı bir şey var. Bu zaman valideyn uşağı qucaqlayıb, özünü təhlükəsiz hiss etdirməli, lazım gələrsə (həkimin razılığı ilə) müalicə valideynin qucağında davam etdirilməlidir. Bundan əlavə, “heç vaxt incəlməzsən” kimi qeyri-mümkün və etibarı sarsıdan cümlələrdən uzaq olmaq lazımdır. Əvəzində “mən səninləyəm, hər halda həkimlər sənin yanında olacaq” ifadəsi daha dəqiq bir məqamı müəyyənləşdirir.
Uşaqlar hər şeyi xatırlayırlar. Orqanizm şüurlu səviyyədə olmasa belə qeydlər aparır. Tibbi müdaxilələr həyatda çox vacib və zəruridir. Uşaq üçün prosesi balanslaşdırmaq və onun kəşfiyyat xarakterli olmasını təmin etmək
valideynlərin və səhiyyə mütəxəssislərinin, yəni böyüklərin edə biləcəyi profilaktik müdaxilədir.
oxumaq: 0
