Ailədaxili ünsiyyət bizim hamımız üçün vacib və lazımlı anlayışdır. Ana və atanın körpəsi ilə ünsiyyəti körpəni dünyaya gətirməyə qərar verdikləri andan başlayır.
Uşağın ailəyə bağlılığı ən çox 0-6 yaş dövründə olur. Bu dövrdə və yeniyetməlik dövründə baş verənlər uşağın fərdi inkişafına və yetkinliyinə ən çox təsir edən dövrlərdir. Valideynlərlə qurulan etibarlı və güvənsiz bağlanma növləri bu dövrdə inkişaf edir.
İbtidai məktəb dövrünün başlaması ilə uşaq valideynlərindən sonra etibar etdiyi, təlimlərinə inandığı müəllimi tanıyır. Ailədə övladını etibar etdiyi müəllimə bağlılıq yaranmağa başlayır. Bəzən uşaqlar valideynləri ilə müəllimləri arasında münaqişələr yaşayırlar. “Yox, ana, düz izah etmədin, mənim müəllimim belə deyil, belə izah edir” və ya “sabah tapşırığı etməsəm, müəllimim əsəbləşər” kimi ifadələrlə ailəsi kimi güvəndiyi müəlliminə qarşı məsuliyyət daşıyır. Yeniyetməlik dövrünün başlaması ilə uşağın sosial mühitə qarşı şüuru artır, yaşlandıqca sosial həyatda etibarlı əlaqələr yaranır. Bu dövrə qədər yaşanan problemlər yalnız valideynlərlə paylaşıldığı halda, sonradan həm valideynlər, həm də dostlar dairəsi ilə paylaşma artır.
Bu proseslərə qədər;
Emosional, güvən və sevgi.Uyğun mühiti təmin edən, övladının yaşadıqlarını qəbul edən, övladının həyatına hörmətlə yanaşan, hadisələr arasında səbəb-nəticə əlaqəsi quraraq izahat verən, sərhədləri izah edən valideynlər bizə “uyğun ailə” yanaşmasını əks etdirir və təəssüf ki, çox azımızın ahəngdar ailəsi var.
Narahat, özünə güvənməyən və yaşadığı stress kimi vəziyyətlərə məruz qalan uşaq həyatın çətinliklərinə cavab olaraq uşağa əks etdirdiyi zaman Uşağın günahı olub, dinləməmək, camaat qarşısında danlamaq, tənqid etmək yaşlandıqca ", emosional bağımız inkişaf etmədi" mesajını alır...
Təbii ki, çox 15 yaşlı yeniyetmənin problemlərini yalnız həmyaşıdları ilə danışması, onlardan emosional dəstək alması və ətrafında etibarlı insanların olması xoşdur. Ancaq insan neçə yaşında olursa olsun, həmişə ailəsində emosional dəstək və qeyd-şərtsiz qəbul axtarır. Bu vəziyyət Ailə təhsili ala bilməyən və emosional bağ qura bilməyən ailələrin övladlarında yanlış dostluqlar, alkoqol və maddə asılılığı, akademik uğursuzluq, depressiya, narahatlıq pozğunluqları, qidalanma pozğunluqları və şizofreniyaya səbəb ola biləcək patologiyalar inkişaf edə bilər.
Övladlarınıza yalnız müntəzəm olaraq ev tapşırıqlarını yerinə yetirmələrini söyləyirsinizsə, övladlarınıza otaqlarını səliqəli saxlamaq və ev işlərinə kömək etmək kimi vəzifələr vermək, uşaqlarınızın sizdən uzaqlaşması və yalnız yaşıdları ilə həddindən artıq çox əlaqə qurması kimi patologiya əlamətləri ilə qarşılaşırıq. , ailədaxili münaqişə, gec qalmaq istəyi, çox pul xərcləmək istəyi.
oxumaq: 0
