Çox vaxt münasibətdən imtina etmək çətindir. Müəyyən bir müddət üçün kiməsə əmək verirsən; Onda asanlıqla uzaqlaşa bilməzsən.. Tək həyatla mübarizə aparmaq cəsarət tələb edir, güc tələb edir. Bəzən vəziyyətlər çox çətin olur! Amma görürsünüz ki, şərtləri daha ağır olan biri daha qısa müddətdə münasibətini dayandırdı.
Şərtlərin çətinlikləri nələrdir? Material, uşaq/lar, mühit?? Ya da fərqli səbəb ola bilər.. Bəs niyə eyni şərtləri olan iki insandan biri münasibətlərini bitirə bilər?? İnsanı daha qətiyyətli edən və verilən qərarı saxlayan nədir? Münasibətlərə sərf olunan vaxt, şəxsiyyət, inanclar, düşüncələr, mədəni quruluş və ya cins... Necə düşünürsünüz? Ümumiyyətlə, biz “münasibətin müddəti ilə əlaqəni davam etdirmək qərarı” arasında birbaşa nisbət qururuq. Amma həqiqət TAM BU DEYİL. Çünki çox uzun müddətdir ayrılmağı düşünürsən və qərar verə bilmirsən. Əslində münasibətləri uzadan məhz sizsiniz. İNDİ İLK DƏFƏ, münasibətinizi bitirməyi düşünəndə SON DƏFƏ düşünməyinizi istəyirəm. İki müddət arasındakı fərq nədir? Həqiqətən nəsə dəyişdiyinə görə davam edirsiniz, YOXSA ÖDƏYƏCƏYİNİZİ DÜŞÜNCƏYİNİZ QİYMƏTLƏRƏ GÖRƏDİR? Bunu ört-basdır edirsiniz, yoxsa diqqətinizi başqa şeylərə yönəldirsiniz? Əgər bunlardan birini edirsənsə, deyərdim ki, qaçaraq oynayırsan. Əslində problem həll olunmayıb, sadəcə olaraq TƏCİRİLİB. Sonra sərmayələr tədricən artır. Uşaqlar, vədlər, qarışıq həyatlar... Siz heç vaxt imtina edə bilməzsiniz; “İndi 10 il sərmayə qoymuşam”, “15 ilini qoymuşam”, “Gedəcəyəm, 15 ildir məşğul olduğum işin üstündə biri oturacaq” deyərək daha 10 il, 20 il sərmayə qoyursan... Qərar verirsən, sonra özünü günahlandırmağa başlayırsan. “Görəsən, əlimdən gələni etdimmi”... Qeyri-qanuni dövrə davam edir... Əlinizdə olanı itirməmək üçün sərmayənizi daim artırırsınız. Amma sonra görürsən ki, BİR GÜN HƏR ŞEY SƏNƏ OLDU YA DA BUTUN İLLƏRDƏN VƏ İŞLƏDƏN SONRA BUNU BELƏ İSTƏSİN... QİYMƏTLƏR AĞIR OLUB...
Hər zaman sərmayənin gündən-günə artacağına və sonra onu dayandırmağın çətinləşəcəyinə məhəl qoymursunuz. Çox vaxt ''yer üzü nə deyəcək'' narahatlığı ilə hərəkət edirsiniz. Həqiqətən, biz çox vaxt insanlar tərəfindən bəyənilməyə və başqaları tərəfindən bəyənilməyə tələsirik. Halbuki, nə problem zamanı, nə də sonra ətrafımızda belə insanlar yoxdur. Bəs bu təlaş nə ilə bağlıdır? Bəs başqalarının razılığı olmadan nə baş verir? Uğursuzluq?? Bu, 'münasibətləri yaxşı idarə edə bilməyən bir insan olmaq' deməkdir, yoxsa həyatda hər şeyin qayğısına qalan və ya səhvlərə dözməyən KAMİL ŞƏXSİYYƏT ola bilərmi? Yoxsa 'boşanmış qadın və ya 'boşanmış kişi' olmaq kimi özünüzə yapışdırdığınız etiketlərə aludəsiniz?
''Başqasını tapa bilməsəm necə olar'', ''Birini tapa bilməyəcəm'' kimi FİKİRLƏR də ola bilər. Narahat ola bilərsiniz, emosional eniş-yoxuşlar yaşaya bilərsiniz və ya həssas bir xasiyyətə sahib ola bilərsiniz ki, bu da münasibətlərinizə mənfi təsir göstərə bilər. Məsələn, özünüz olmaqda çətinlik çəkirsiniz. Məsələn, problemdən qaçmaq üçün adətən etmədiyiniz şeyləri edirsiniz, daha ehtiyatlısınız və ya sadəcə hər şeyin bitməsini istəyirsiniz. Bu nə təlaşdır? Mən sizə deyə bilərəm ki, siz nəticəyə yönəlmişsiniz və anın, yəni PROSESİN ləzzətini ala bilmirsiniz. Əvvəlki münasibətləriniz, həyatlarınız, səhvləriniz və s. Siz filtrləmədən hərəkət edirsiniz. Sizi ƏSASINDA sürətləndirən şeyin düşüncələriniz və şəxsiyyətiniz olduğunu dərk etməmək (Bundan əlavə, belə bir şüuru əldə etmək üçün adətən bir terapiya prosesi tələb olunur!!!)... YA DA çox rahat olmayan bir insanla birlikdə olmağa davam edirsiniz YA DA daxil olmaq; lakin verdiyiniz güzəştlər və vədlər saysız-hesabsızdır. Siz şüurlu və ya şüursuz olaraq özünüzü qurban verməyə davam edirsiniz. Adətən sizi belə olmağa məcbur edən həssaslıqların fərqində deyilsiniz. NƏTƏCİLİK, ƏSASLIQ, UĞURSUZLUK və s. İnanclarınız hər fürsətdə ürəyinizdə oturur və sizi bəzi davranışlara aparır. Etdiyiniz güzəştlər artdıqca, özünüz kimi ola bilməyəcəyiniz və ya qarşınızdakının bəyənmədiyi bir münasibətdə olursunuz. O vaxt gələndə münasibətdən əl çəkməyiniz daha çətin olacaq. Çünki...
Sən bununla məşğul olarkən həyat keçir. Həm də əvvəllər əhəmiyyət verdiyin şeylərin əhəmiyyətini itirdiyini görürsən və vaxtında edə bilmədiklərinə peşman olursan. İşin daha maraqlı tərəfi odur ki, sizinlə ünsiyyətdə olduğunuz və razılığını almaq istədiyiniz insanlar var. Ya ətrafınızda deyillər, ya da həyat baxışları dəyişib.Dərin qəzəb, məyusluq, peşmanlıq və ya kədər yaşayırsınız... Amma son peşmançılıq kömək etmir, baş verənlər və zaman uçur...
Olar bu cəsarəti göstərənlər həmişə xoşbəxtdirlər, yaxşımı? Bu məsələ ilə bağlı dəqiq şərh vermək mümkün deyil. Çünki bəzən yaşayıb görmək lazımdır, əks halda falçıdan heç bir fərqimiz yoxdur. AMMA BUNU DEYƏ BİLƏRƏM; Bəzən sonluqlar yeni başlanğıclara səbəb olur və sizin imtina edə bilməyəcəyiniz və ya ödəməyə qorxduğumuz xərclər gələcəkdə daha ağır qiymətlər ödəməyimizə mane ola bilər. Digər tərəfdən, düşünürəm ki, ağrılara dözmək, çətinliklərin öhdəsindən gəlmək həyatın bir parçasıdır və insanı yetkinləşdirir. Çətinliklə mübarizə apardıqca özünü daha güclü və cəsur hiss edir; və bununla fəxr edin.
AMMA SİZİN MÜNASİBƏTİNİZİ BİTMƏMƏDƏN DÜŞÜNMƏYİ VƏ DÜŞÜNMƏYİ Tövsiyə edirəm...
oxumaq: 0
