Bu karantin günlərində həyat hər kəs üçün çox çətinləşdi. Ancaq uşaqlar üçün bu, çox çətinləşdi. Evdən çıxa bilməyən, evinə heç kimi gəlməyən uşaqlar sıxılmağa, əsəbiləşməyə, texnologiyaya olan həvəslərini artırmağa başladılar.
Cizgi filmləri, kompüter oyunları və internetdən istifadə uşağın inkişafı üçün dəstəkləyici və maarifləndirici ola bilər. Normal vaxtlarda belə limit təyin etmək lazım olsa da, bu dövrdə limit qoyulmasının əhəmiyyəti artıb. İnternetdə sərf olunan vaxta nəzarət etməmək, internetdən uzaq olanda patoloji pozğunluqlara səbəb olan texnologiya asılılığını inkişaf etdirə bilər.
Uşağın kompüterdən və internetdən həddindən artıq istifadə etməsi uşağın sağlam inkişafına təsir edə bilər və psixoloji müalicə tələb edə bilər.
Ailələr buna qeyri-müəyyən müddətə icazə verməməlidirlər ki, əylənsinlər və biz də öz işimizi görə bilək və mütləq limitlər qoymalıdırlar. Uşaqların çox darıxdığı bu günlərdə ailələr uşaqlarla daha aktiv və keyfiyyətli vaxt keçirməli, oyunlar oynamalı, kitab oxumalıdırlar. Uşaqla vaxt keçirərkən tələsməməli, əksinə, yavaş olmalısınız.
Harada olursa olsun, uşaq nəyəsə tələsməlidir. Ancaq uşağın öz təbiəti ləngdir. Kiçik uşaqların ailələrini hiddətləndirən bacarıqsızlıqlarına misal olaraq düymələri bağlaya bilməmələri və ayaqqabılarını tez bağlaya bilməmələri göstərilə bilər. Uşaqlar demək olar ki, tez heç nə edə bilmirlər. Ailələr müdaxilə edir və onlar üçün belə işləri görə bilirlər. Bu, uşaqların gərginliyini və məyusluğunu artırır. Birlikdə vaxt keçirərkən də eyni şey lazımdır.
Texnoloji asılılığın qarşısını almaq üçün ailə dayanmalı, sürətini azaltmalı və uşaqla hər bir işi yavaş-yavaş və zövqlə etməlidir. Ailələr düşünməsin ki, hansı qarşılıqlı əlaqə olacaqsa, o zaman mənim işimə davam edək. Fəaliyyət yavaş, müddəti uzun olmalıdır. Beləliklə, uşağın texnologiyaya olan həvəsi azalacaq.
oxumaq: 0
