Günlərimizi elə sürətlə yaşayırıq ki, sanki hər an harasa çata bilərik. Bu, hətta söhbətimizdə də öz əksini tapmadı? Kimsə bizi izləyirmiş kimi sürətli danışmaq, öz fikrimizi ifadə edə bilməmək, danışmaq əvəzinə tələsik əl jestləri işlətmək, ünsiyyətimiz getdikcə daha sürətlə yoxa çıxır... Hər gün ayrı bir təlaşdır. Həftə sonlarında, bayramlarda, hətta bayram fasiləsi etmək üçün belə sürətlə hərəkət edirik, sadəcə nəfəs almaq üçün, deyirik gedək, dərhal gedək ki, yoldan çıxsın. Dəyərlərimiz sürətlə bizdən uzaqlaşır...Bir sözlə, biz hər şeyi tələsik etməyə o qədər öyrəşmişik ki, bu vəziyyət bizi dəyərlərimizdən tutmuş ünsiyyətimizə kimi əhatə edib. > Gün ərzində işə çatmaq, sənədləri doldurmaq tələsik, uşağı məktəbə buraxdın, qaçıb evə gələndə uşaq tələsik olur. , yemək bişirmək, görüləcək işlər, yatmaq vaxtı, və sonra özünüzə vaxt ayırarkən yorğun olduğunuz üçün yuxuya gedirsiniz...Yavaşlayın! Biz həyatı yüksək sürətdə keçirik, eyni şeylər davamlı olaraq baş verir, vücudunuz yorulur, həm fiziki yorğunluq, həm də beyin yorğunluğu yaşayırsınız!Tez-tez eşitdiyim şeylərdən biri fiziki yorğunluğun birtəhər getməsidir, amma beyin yorğunluğu necə keçəcək?
Bəli, mənim əziz oxucularım, necə keçəcək? Böyük şəhərdə yaşadığımız üçün həyatın çətinliklərinə baxmayaraq daim mübarizə aparmalıyıq. Həyat bəzi insanlara doğuşdan fürsət vermir. İnsanlar öz imkanlarını yaratmaq üçün çalışırlar. Çox işləməli olduqlarını hiss edirlər. Dayanıb nəfəs almağa vaxt yoxdur, o, daim bir yerə çatmağa çalışır. Hətta həyatın gözəlliklərindən məhrum olduqlarını anlayırlar. Bu dünyaya yalnız bir dəfə gəldiklərinin də fərqindədirlər. Lakin onların öhdəlikləri arzularına mane olur və onlar qaldıqları yerdən qaçmağa davam edirlər. Və zaman keçdikcə ruhumuz qocalır... Dayanıb dincələ bilmirik. Xəyal olaraq qalır. Ödəmək üçün hesablar, bank işi, ev sifarişi, ev alış-verişi, məktəb, sosial həyat... Ediləcək işlər, bəli, amma bunu tələsik deyil, özünüzü dinləyərək etməlisiniz. Təbii ki, bunlar görüləsi işlərdir, qaçsaq da, qaçmasaq da, görülməli olan işlər birtəhər görülüb.
Əsas olan həzmlə qaçmaqdır... Bəs bütün bunları edib peşmançılıq çəkənlər yoxdurmu? Hər şeyi eləsələr də, uşaq Bu əlaqəmdə çatışmır, ona çata bilmədim, həftənin 5 günü ona zəng etdim, indi həftənin 3 günü zəng edirəm, peşman olub arxasınca qaçmağa davam edir. Sonuncu dəfə kinoya nə vaxt getmisiniz? Həyatda harda idin? Yaş keçdikcə hər şey əvvəlki kimi ola bilərmi? Yoxsa istəsən belə olmur? Köhnə sağlamlığınız yoxdur? Ən əsası, psixi sağlamlığınızda yaşadığınız bu təlaş sizi psixoloji cəhətdən yorur və xəstəliklər yaranır; depressiya, panik atak, anksiyete, narazılıq... Çözüm varmı?Əlbəttə var, amma gec olmasın. Əvvəlki kimi ola bilərmi?Qırılan güldanı təmir etsəniz,bir-birinə nə qədər bağlıdır...Hər birimizin fərqli hekayəsi və həyat təcrübəsi var, amma diqqət edin, demək olar ki, hər kəsin təcrübələri oxşardır. Bir günə qədər anlayarsan ki, sifarişdə bir səhv var.Bəlkə də fürsət yaradırsan, amma öyrəşmədiyin üçün anı necə dəyərləndirəcəyini bilmirsən, indiki anı unudursan. və sanki marafondaymış kimi qaçmağa davam edin. Yaxşı, bu sürət çox yüksək olduqda, ətrafınızdakı insanları görə bilməzsiniz və sağlamlığınıza etinasız yanaşa bilərsiniz. Məncə sevgi ilə dolmayan hər gün itirilmiş gündür. Bunu etmək lazımdır, vacib olan bunu zövqlə və həzmlə etməkdir.
Həyatda özünüzə yaxşılıq edin;
Təbiətin mükəmməl dincliyindən yararlanın, işinizin təlaşına ara verin, yavaş-yavaş aşağı! Təbiətin yaşıllığına qərq olun, hətta bir gün də olsun. Lazım olduğundan artıq heç nə üçün narahat olmayın. Bilirəm bunu demək asandır, amma zaman sehrli dərmandır. Zaman keçdikcə heç nəyə görə narahat olmamağı öyrənirsən. İnsanlardan və əşyalardan asılı olmayın! Yeniliklərə açıq olun, kənardan izləmək əvəzinə içəri daxil olun, dadını çıxarın və özünüz vərdişlər yaradın. Üşüdüyünüzdə və ya yorğun olduğunuzda və hər zaman eyni sözləri söyləyərək üsyan etdiyiniz zaman durun və dərindən nəfəs alın. Bəlkə də başqaları sizin üsyan etdiyiniz şeyə sahib olmaq istəyirlər. Qiymətləndirmədiyiniz şeylər yox olduqdan sonra dəyərli olursa, bu heç nə demək deyil. Əgər bir gün öləcəyinizə inanırmış kimi məşq etsəniz, gərgin iş qrafikinizdə əziyyət çəkməyəcəksiniz. Hər öz qəlbinin rəngində yaşayır və hər kəs öz qəlbinin rəngini ətrafına yayır. s ."Demək istədiyim odur ki, siz yavaşlayın, qoy ətrafınızdakılar da yavaşlasın, siz sevin, ətrafınızdakılar da sizi sevir... Ən əsası özünüzə və ətrafınızdakılara dəyər verin. sənə dəyər verəcəksən.İndi dərindən nəfəs al! Həyatında geriyə baxdığın şəxs özünsən. Özün üçün bir şey et. Gücün ruhunda gizlidir...
oxumaq: 0
