"Gözləmək və dayanmaq necə hissdir, bədəninizdə və ağlınızda nə baş verir?" müəllimimiz başladı. O anın sehri sadəcə dayana bilmək idi. Dayanıb səthə çıxmaqla kifayətlənməyənləri müşahidə etdik. Bilirik ki, özümüzlə qalmaq asan deyil. Bədən bizim ən qədim dostumuzdur və bədənimizi dayandırarkən, əslində olduğumuz kimi qalmağa çalışdıq. Necə varıq, necəyiksə, elə də... Emalatxanamızın adı; Özünə Şəfqət Farkındalığın dadına baxan təlimatçımız Zeynep Selvili Çarmıklı oldu. Həftə sonlarımı zövq aldığım şeylərlə keçirmək istəyirəm.Şənbə səhəri qərarımın həyəcanı ilə seminar zalına girdim. Təlimatçımızı gözləyərkən özümlə baş-başa qaldım və ətrafı seyr edir, nə baş verdiyini düşünürdüm. Mən haradayam? Mən əvvəllər burada olmuşam? Maraqlıdır, biz özümüzə mərhəmət haqqında nə danışacaqdıq? Gözləmənin qeyri-müəyyənliyi bu dəfə həyəcan verici idi!
“Dostlarınızla özünüzlə danışdığınız kimi danışsaydınız, dostlarınız qalmazdı.” müəllimimiz davam etdi. Yaxşı bir dost düşünün, ağrıyanda ona nə deyirsiniz? İndi özünüz düşünün, ağrıyanda özünüzə nə deyirsiniz? Dostlarımıza özümüzdən daha şəfqətli davranırıq. Bəs niyə özümüzə bunu edə bilmirik? Niyə özümüzü sərt tənqid edirik? Əzab çəkdiyimizin fərqində olmasaq, bu ağrıya şəfqətlə cavab verə bilmərik. Farkında olmadığımız zaman özümüzə “Bax, yenə edə bilmədim, niyə edə bilmədim, niyə edə bilmirəm, niyə belə oldu” deyərək onilliklərin uğursuzluqlarını görürük. mənə, şansım olsaydı, həmişə başıma gəlir" və bunlar bizim dərdimizin saf halını görməyimizə mane olur. O, təbəqələr yaradır.
Ona görə də;
- İndi çətin məqamdır, hamı əziyyət çəkir. Əzab-əziyyət həyatın bir parçasıdır,
-Özümü necə dəstəkləyə bilərəm, nəyə ehtiyacım var?
İndi özümüzə başqalarının etməsini istədiyimiz kimi davranırıq. bizi müalicə edək, hərəkət edək! Gün ərzində bir anlıq dayanıb özümüzə “Mənə nə lazımdır?” sualını verməyi unutmayaq, təkcə ağrılı olduğumuz zaman və ya çətin anlarda deyil. Bu sualı verdikcə həyatımızda oturub mərhəmətli tərəfimizə çatacağıq. Biz daha çevik oluruq, həyatla dolu oluruq və kim olduğumuza mane olan divarları yıxıb daha yaxşı olmağı bacarırıq. Özümüzə dostla davrandığımız kimi davrana biləcəyimiz günlərə. Sevgi ilə,
oxumaq: 0
