Mən hipokondriyak ola bilərəmmi? Yəqin ki, bu sualı öz özünə verən var. Oturduğunuz yerdən qəfil ayağa qalxdığınız zaman hiss etdiyiniz qaralmanı qan təzyiqinin sürətli dəyişməsi ilə əlaqələndirirsinizsə, qorxmayın, siz hipokondriyak deyilsiniz. Xəstəliyə daha çox 20 yaşdan yuxarı iqtisadi vəziyyəti aşağı olan və obsesif, özünü mərkəzləşdirən şəxsiyyət xüsusiyyətləri olan kişi və qadınlarda rast gəlinir. İpoxondriya diaqnozu qoyulan insanlar heç bir fiziki xəstəliyi olmasa da, həkimlərə inanmır və ciddi xəstəlik olduğunu iddia edirlər. Buna əsaslanaraq, insan tez-tez həkimlərə müraciət edir və səhhətinin pisləşməsindən və ya pisləşəcəyindən narahatdır. Məsələn, pilləkənlərlə yuxarı və ya aşağı gedərkən ürəyinin sürətlə döyündüyünü, nəfəsinin daraldığını hiss edən bir insan ürəyində və ya ağciyərində problem ola biləcəyindən və ya ürək ritmində problem ola biləcəyindən narahat olaraq həkimə müraciət edə bilər. Həkimin apardığı müayinə nəticəsində heç bir problem olmadığı və şəxsin çox sağlam olduğu bildirilsə də, həmin şəxs həkimə inanmır və başqa həkimə müraciət etmək istəyir. Hətta həkimin uğursuz olduğunu və ona kifayət qədər əhəmiyyət vermədiyini ifadə edə bilər. Başqa bir həkimə getdikdə və həkim də oxşar yanaşmanı göstərdikdə, hər iki həkimə etibar etmir və üçüncü həkimə müraciət etmək istəyir. Adam hər üç həkimin ondan nəsə gizlətdiyinə inanaraq kağızı özünəməxsus şəkildə şərh etməyə başlayır. Bu insanlara heç bir fiziki problem olmadığı, psixiatra müraciət etmələri lazım olduğu deyildikdə, buna inanmır və psixiatra getməkdən imtina edirlər. Psixiatra getsə belə, məqsəd müalicə almaq deyil, psixiatrı psixiatr deyə bir şeyin olmadığına inandırmağa çalışmaqdır. O, həkimi və yaxınlarını inandırmağa çalışır ki, onda daha müəmmalı bir xəstəlik var.
Necə müalicə olunur? Xəstəliyi olan insanların müalicəsində həkim münasibəti çox önəmlidir. Bu insanlar ciddi bir xəstəliyə tutulduqları üçün dəhşətə gəlirlər, çünki bunun gerçək olduğunu, lakin gerçək olmadığını düşünməkdən çəkinə bilmirlər. Ona görə də onların təsvir etdikləri fiziki şikayətlər rədd edilməməlidir. Xüsusilə, həkimi dəyişmədən irəliləmək də daimi taktikanın qarşısını alacaq. � Tibbi müalicələrlə yanaşı, psixoterapiya prosesindən dəstək almaq da bir o qədər təsirli olacaq. Ancaq bu insanların yaşadıqları problemin fiziki olduğuna inanmaları terapiya prosesinin çox çətinləşməsinə və rədd edilməsinə səbəb olur. İnsanların diqqətini bədənlərinə deyil, gündəlik həyata çəkməyə çalışmaq da prosesin daha sürətlə irəliləməsinə şərait yaradır. Ümumiyyətlə, bu insanlardan gündəlik tutmaq kimi hərəkətləri tələb etmək, simptomların ortaya çıxması ilə stresli hadisələr arasındakı əlaqəni müşahidə etməyə imkan verəcək. Eyni zamanda bu insanlar tez-tez həkimə getdikləri və nəticə almadıqları üçün yaxınlarına qarşı qəzəb və məyusluq yaşaya bilərlər. Bu səbəbdən yaxınlarının onun qəsdən belə şeylər etdiyini düşünməsi normaldır. Bilinməsi lazım olan odur ki, bu insanlar qətiliklə hiylə işlətmirlər və qorxuları gerçəkdir. Hətəlik xəstəsinin yaxınları onun keçirdiyi qorxunu anlamalı və ittihamçı yanaşmalardan uzaq olmalıdır. Eyni zamanda, bu insanların diqqətini indiki məqama yönəltmək və daha rahatlaşdırıcı nəfəs alma texnikası kimi üsullardan faydalanmaq da bu proses zamanı insanın özünü daha yaxşı hiss etməsində təsirli ola bilər.
oxumaq: 0
