Sünnət toyunu təşkil edən yalnız bir ailə var ki, buna "problemsiz toy" deyirlər. Digər toy qeyd edilməsə də, bir az “narahat və ağrılıdır”. Tamamilə fərqli mədəniyyətlərdən olan iki ailənin bir araya gəlib qohum olması asan deyil.
Ən qədim kənd toylarında kəndin görkəmli qadınları bağda qurduqları qazanlarda kaşkək, şorba, ət, düyü və kompotlar bişirirdilər. “Uzaqdan xoş gələn nağara səsi” qızın evini incidir. Çox gənc yaşlarında ərə verilən qız uşağı “bəla və bəlaya düçar olub”.Bugünkü zinət mərasimi əvəzinə “bu bibisindən, bu qayınanasından” deyə yaylıq mərasimi keçirilib. Hədiyyə parçalar və əşyalar evin dirəyinə bağlanmış kəndirlə açıq havada ağacdan asılır, mərasim başa çatdıqdan sonra çarşafla bağlanaraq bəyin evinə aparılırdı. Bəy-gəlin görünəndə zinət mərasimindən əlavə bəylə gəlinə pul da verilirdi.Bu mənim ilk uşaqlıq xatirələrimdir. Simit, qazlı içki satanlar toya dəvətsiz gələrdilər.
Toy zamanı dəvətnamələr əvəzinə "oku" adlı konfet paylanaraq oxunub. Yeməklərlə əyləncəli toylar 3 gün davam edib və “gəlin qəbulu mərasimi” ilə yekunlaşıb.
Yarım əsrlik həyatımda həyatın bütün sahələrində baş verən dəyişikliklər kimi evlilik üslubları da dəyişdi. Kimi kənddə, kimi qayıqda, kimi qapalı şadlıq sarayında, kimi dövlət nikah bürosunda, kimi su altında, kimi də uçan şarda toy edir. Amma yuxarıdakı kənd toyunda təsbit edildiyi kimi qəbirlə nikah yoxdur.
Əvvəllər ailələr danışıb razılaşar, şifahi və şifahi olmayan razılaşmalar qurular, ailələr qohum olardılar. Ağıllı zənn edən insanlar bəzən dəfələrlə cəfəngiyyatlar edir və illər sonra peşman olurlar.Belə hallarda böyük ailə onların razılığı ilə vəziyyətə müdaxilə edər, ailələr dağılmaz, uşaqlar da yetim qalmazdı. əhəmiyyətsiz səbəblərə görə.
Köhnə mərasimlərlə gəlin olub, başqa qapıya göndərilən qız ana olduqdan sonra söz sahibi olmaqla, "ailə başçısı" olmaqla keçmişin acısını çəkdi. qayınana olduqdan sonra. İndi bizim azad, güclü, işləyən cümhuriyyət qızımız “həyat adidir” deyib, bütün xərclərə qənaət edir. � Bölünərək evlənir. Onların adı “ucuz gəlin”dir.
Milyonlarla ildir formalaşan evlilik, toy və xərc bölgüsü mədəniyyəti də son 50 ildə sürətlə dəyişib, problemli toylarda dava-dalaşın sayı artıb.
Nişan və evlilik hazırlıqları daha fərdiləşdikdə və mədəniyyətdən qopduqda və ya mədəniyyətlər arasında böyük fərqlər səbəbindən döyüşlər artdı. Gənclərin bir-birini tapdığı, ailələrin bir-birini bəyənmədiyi situasiyalarda gənclərin psixoloji yükü daha da artdı. Bir-birini razı salmaqla yanaşı, müəyyən məqamda ailələrini birləşdirməyə çalışmaq onları yormuş, ayrılıq nisbətləri artmışdır.
Cütlük terapiyalarında görürük ki, davanın başlanğıcı toya, xüsusilə gəlinlik paltarına əsaslanır. Daha sonra zinət əşyaları toy yeri seçimi ilə davam edir. Böyük ailələri bir araya gətirən ölümdən əvvəl ən yaxşı səbəb olan toy xoşbəxtliyi heç nəyə qurban verilir. Çözüm yenə böyüklərin üzərinə düşür və gənclər “bircə mən hər şeyi bilirəm, bu məktəbi əla qiymətlərlə bitirmişəm” deyirlərsə, yanılırlar.
oxumaq: 0
