Mən yüzlərlə cütlüklə Ailə və Münasibət Terapevti kimi işləmişəm. Münasibətlərin mənfi gedişi ilə əlaqəli görünən bir çox səbəb var. Görünməyən səbəblər daha çox risk daşıyır. Əsas problem üzərində işlənildikdə və müvəqqəti rahatlama əldə olunduqda, gələcəkdə daha ağır bir "Uzlaşmaq" vəziyyəti ortaya çıxır. Evliliklərdə zaman keçdikcə üstüörtülü mövzuların sayı artır. Cahillik nəticəsində əsl problem dərinlikdə qala bilər. Bastırılan və ört-basdır edilən problemlər həyat yoldaşlarında qəzəb, ədalətsizlik hissi və qisas istəyi kimi duyğuların yaranmasına səbəb olur.
İnsanların əsasən hər münasibətdə axtardıqları bir neçə əsas duyğu var. Öz sağlamlığının qayğısına qalmaq, zəruri olmaq, dəyərli olmaq, təqdir edilmək, inkişaf etmək kimi. Biz bunları kifayət qədər hiss etmədiyimiz əlaqələrdən uzaqlaşmağa meylli oluruq. Təbii ki, bu hissləri bizə yaşada bilməyən insanlar bizdən uzaqlaşırlar. Münasibətlərin mənfi istiqamətdə getməsinin səbəbi, çox güman ki, bunlardan birinin və ya bir neçəsinin çatışmazlığıdır. Xüsusilə; Tərbiyəmizdə bunlara ac qalırıqsa, vəziyyət daha yüksək tezliklə qarışmağa başlayır.
“Biz başa düşməliyik ki, xoşbəxt cəmiyyət kimi inkişaf etmək istəyiriksə, insan təbiətini, kişi və qadın arasındakı təbii fərqləri diqqətlə araşdırmalı və bu ikisini necə harmonik birləşdirə biləcəyimizi başa düşməliyik. Bu, təbiətimizdəki zahiri fərqləri aradan qaldırmaq deyil, əksinə, bir-birini tamamlamaqdır, hər kəs olduğu kimidir.”
(Dr.Laytmanın çıxışından 11 dekabr 2007-ci il).
Evlilik qərarı verərkən hər iki insan özlərini dünyanın ən xoşbəxt cütlüyü hesab edir. İndi onlar xəyallarındakı qadını və ya kişini tapıblar. Sevdiklərinin də onlar kimi düşündüyünü, hiss etdiyini, həyata eyni pəncərədən baxdıqlarını deyirlər. Halbuki evlilikdə faktorlar və dəyişənlər təkcə kişi və qadın deyil. Əslində ikisinin eyni pəncərədən baxması həqiqətən xəyaldır. Çünki təbii fərqlər var. Ən əsası, ailə həyatı realdır! Buraya emosional və maddi çətinliklər, xəstəliklər, uşaqlarla bağlı amillər, tərbiyə üslubları və s. Təsir etdiyi real həyatdır.
"Qadınlar Veneradan, kişilər Marsdandır". Sanki fərqli dünyalardan gəlmişik. Soruşursan niyə? Çünki Qadınlar gündə təxminən 20.000 söz işlətdiyi halda, kişilər yalnız 7.000 sözlə kifayətlənir. Qadınlar bir çox insana problemlərini danışarkən, kişilər bunu paylaşmadan yaşamağa üstünlük verirlər. Qadınlar problemin necə hiss etdiyinə diqqət yetirərkən, kişilər onun həlli yollarını düşünür. Qadınlar təfərrüata, sənətə və həssaslığa əhəmiyyət verərkən, kişilər iqtisadiyyata, sosial statusa və gücə diqqət yetirirlər. Kişilər zəiflik göstərməmək üçün diqqətsiz görünür, qadınlar ağlamaqdan, hisslərini ifadə etməkdən çəkinmirlər. Kişilər üçün rəng çalarları yoxdur, qadınlar üçün onlarla rəng tonu reseptləri mümkündür. Oxuyarkən müşahidə etdiyiniz kimi, bunlar çatışmazlıqlar və ya artıqlıqlar deyil, təbii olaraq bir-birini tamamlayan fərqlərdir.
Apokalipsis hara gəlir? Kişi qadının da onun kimi qadın kimi düşünməli, hiss etməli və qavramalı olduğunu düşünəndə...
Ümid edirəm ki, yuxarıda lazım olan əsas duyğuları və kişi və qadın təbiətinin normallıqlarını birləşdirdikdə, Xoşbəxtliyin açarının bu ehtiyacları və fərqlilikləri nəzərə alaraq əldə ediləcəyi ilə razılaşın.
Təsəvvür edin ki, iki insan əllərində qılıncla bir-biri ilə vuruşur. Sadəcə qılınc yerə atmaqla barışıq olarmı? Düşünürəm ki, qocalıqda bir-birimizə sevgi və hörmətlə yanaşan cütlük olmaq üçün diqqətli olmalıyıq. “Mübarizədə qalib yoxdur.”
Əgər biz ümumi cəhətlərimizdən və bir-birini tamamlayan elementlərdən çox, münasibətlərimizdəki fərqlərə diqqət yetirsək, nəticələr sevindirici olmayacaq.
oxumaq: 0
