Humanity oyununun son aktında 3 personaj sağ qala bilər. "İman, ümid və sevgi." Amma ən əsası "sevgi"dir.
Hanmız bəzən özümüzü teatrda və ya kino səhnəsində hiss etmirik? Hər birimiz bizə verilən ssenaridə öz rollarımızı oynamağa çalışırıq. Bəzən ağladığımız, bəzən güldüyümüz, bəzən düşüncələrə qapıldığımız, bir sözlə, yeri gələndə bütün emosional vəziyyətləri yaşadığımız rolları oynayırıq.
Bu oyunda qalib gəldiyimiz vaxtlar ola bilər. və bəzən itirdiyimiz zaman. Və hər vəziyyətin sonunda həyatla bağlı təcrübələr qazanmağa başlayırıq. Qazandıqlarımızla özümüzü təkmilləşdiririk. Duyğularımızı idarə etməyimizdən tutmuş, danışıq tərzimizdən, cəmiyyətdə necə davrandığımıza qədər bunlara çoxlu misallar verə bilərik.
Bunlardan başqa “inam, ümid və sevgi” mövzusuna toxunsaq. Əvvəldə qeyd etdiyim oyun nə qədər davam etsə də, nəsildən-nəslə ötürülür.Bununla belə, o, həmişə qalib olacaq. Soruşursan niyə? dediyinizi eşidirəm. Bu haqda bir az danışsaq; Bunlar bəşəriyyətin ilk dövrlərindən bu günə və gələcək dövrlərə köçürülə bilən ən mühüm üç şeydir. Çünki biz insanlar olaraq müəyyən bir inanc sistemi daxilində doğulmuşuq və onu mənimsəyərək və ya özümüzə uyğun formalaşdırmaqla həyatımıza uyğunlaşdırırıq. Sonra isə işimizə, dostluğumuza, emosional münasibətlərimizə, arzularımıza və ağlımıza gələn bir çox şeyə inanaraq hərəkət edirik.
Gəlin bir az da “ümid”, yəni güvən haqqında danışaq. Həyatımızın hər birində, özümüzlə münasibətimiz də daxil olmaqla, təsəvvür edilən bütün əlaqələrimizdə inam həmişə ön plandadır. Bir işə başlayanda, kiminləsə dostluq etmək, emosional bir şey hiss etmək və s. Və elə vaxtlar ola bilər ki, güvən hissini itirən kimi oyunu uduzmağa başladığımızı hiss edirik. Belə hallarda özümüzə dönərək və baş verən hər şeyi ağlımızdan keçirərək özünə inamımızı bərpa edə bilərik.
Və sonda "sevgi" bizi biz edən ən mühüm hissdir. Geriyə dönüb baxanda aramızdan kim sona qədər sevgisiz oyunu davam etdirə bilər? Çünki biz ana bətninə düşdüyümüz ilk andan sevgini yaşamağa başlayan varlıqlarıq. Və bu proses bizə doğulduqdan sonra insanlara aid edilən və öyrədilən ən mühüm duyğudur. Və təkcə biz insanlar deyilik, Təbiətdəki bütün canlıları misal göstərə bilərik. Çiçəklərindən tutmuş heyvanlarına qədər. Bəzən elə olur ki, məsələn, çiçəyi sevgi ilə sulayanda, ona qulluq edəndə görürsən ki, çiçəkləri daha gözəl açır və daha sürətlə böyüyür. Yaxud da şahidi olmusunuz ki, küçədə heyvan başını sığallayanda cavab olaraq sizə quyruğunu yelləyir və ya ayaqlarınızı gəzərək sevgisini göstərir. Və sevgi ilə bağlı buna bənzər çoxlu nümunələr göstərə bilərik.
Nəhayət, həyat oyununda həmişə qoyub getdiyiniz şey "inam, ümid" və "sevgi" olsun.
Nə olursa olsun. arzuladığın.yaşadığın bir həyatın olsun inşallah. Sevgi ilə qalın.
oxumaq: 0
