Salam, son vaxtlar tez-tez eşitdiyimiz oyun haqqında danışmaq istərdim. Uşağın həyatında oyunun yeri çox önəmlidir. Uşağın şəxsiyyətinin, hisslərinin, düşüncələrinin, bir sözlə, özünün əksidir. Biz hamımız həqiqətən uşaqlarımızla oyun oynayırıq və ya elə zənn edirik. Oyun uşağın ana dilidir və bu dili nə qədər çox bilsək, uşağımızla münasibətimiz bir o qədər möhkəm olar. Bu yazıda mən övlad terapiyası, oyun terapiyası modeli və övlad terapiyasının valideyn-övlad münasibətlərini necə gücləndirəcəyi haqqında danışmaq istərdim.
Uşaq mərkəzli oyun terapiyası kimi də tanınan filial terapiyanın məqsədi 2-12 yaşlı uşaqlar və onların valideynləri arasında əlaqələri gücləndirmək üçün ilk dəfə 1960-cı ildə Bernard və Louise Guerney tərəfindən təqdim edilmişdir; Bu qısamüddətli və sübuta əsaslanan oyun terapiyası modelidir ki, valideynləri uşaqları ilə xüsusi oyun vaxtı kimi müəyyən edilmiş və qurulmuş oyun seansları haqqında məlumatlandırmaq və bu seansları davam etdirmək məqsədi daşıyır. Proses ailə üzvlərinin bir-biri ilə əlaqələrini gücləndirmək və həm valideyn, həm də uşağın mübarizə strategiyalarını gücləndirmək məqsədi daşıyır. Terapiya prosesində valideynlər evdə uşağın terapevti kimi çıxış edirlər. Bu, onların bir-birlərinin hisslərini, düşüncələrini və davranışlarını anlamalarına və münasibətlərindəki problemlərə həll yönümlü yanaşmalar istehsal etmələrinə şərait yaradır.
Bu seanslarda valideyn uşağın bacarıq və xüsusiyyətlərini daha yaxından kəşf edir. Birlikdə, uşağın qeyd-şərtsiz qəbul edildiyi, yaradıcılığı və unikallığı dəstəkləndiyi zaman mövcud problemlərdən necə qurtula biləcəyini yaşamaq şansı əldə edirlər. Uşağın özünü təhlükəsiz hiss etdiyi bu sahədə o, öz hiss və düşüncə dünyasını asanlıqla valideynlə bölüşür və onlara başa düşüldüyünü hiss etdirir. Bu prosesdə valideynin vəzifəsi uşağın probleminə deyil, uşağın özünə diqqət yetirməkdir. Uşağın bu vəziyyəti qısa müddətdə dərk edəcəyi və problem yaşadığı yerləri valideynin şəfqəti və anlayışı ilə düzəldəcəyi görüləcək. Özünü yaxşı hiss etdikdə, problemli davranışı davam etdirmək əvəzinə özünü təkmilləşdirməyə çalışacaq.
Beləliklə, oyun oynamaq hər bir valideynin iştirak edə biləcəyi bir fəaliyyətdirmi? Bəzilərimiz oyun oynamağı, bəzilərimiz isə oyun oynamağı sevmirik. Bəzilərimiz əla oyunçu olduğumuzu düşünə bilər. Əgər oyun oynamağı unutduğunuzu düşünürsünüzsə, əla müəlliminiz, övladınız olduğu üçün şanslısınız. Uşağınızın prosesi idarə etməsi və dəvət olunduqda oyunda iştirak etməsi artıq ata terapiyasının təməl daşlarıdır. Qoy uşaqlarımız oynasınlar, biz də onların oyun yoldaşı olaq. Uşağın ana dili oyun, sözləri isə oyuncaqdır. Ümid edirəm ki, içinizdəki uşaq yanınızda olan uşaqla qarşılaşar.
Oyunla qalın. Sevgilərlə.
oxumaq: 0
