Yay tətilləri bir çox ailələr üçün böyüklərini ziyarət etmək üçün vacib fürsətdir. Xüsusilə şəhər xaricindəki qısa tətillər uşaqlarımıza nəinki böyükləri və qohumları ilə xoş vaxt keçirə bilər, həm də valideynlərimizə qısa müddətə də olsa, sıx məktəb və iş mühitindən qaçmaq şansı verir. Xüsusilə də ölkəmizdə belə bayramlarda iş həyatı ilə əlaqədar müxtəlif şəhərlərdə yaşayan bir çox ailə üzvləri bir araya gələrək bir neçə gün də olsa, bir evdə yaşamaq imkanı əldə edirlər. Dayılar, nənələr, nənələr və əmioğlular qısa müddətlik də olsa bir-birlərini yaxından tanımaq və birlikdə vaxt keçirmək şansına malikdirlər. Çoxumuz uşaqlığımızı xatırlayanda həmişə belə anları xoşbəxt anlar kimi xatırlayırıq. Təbii ki, belə uzun bayramlarda ailə üzvlərinin bir yerdə olması mədəniyyətimizi bilmək, böyüklərə hörmət etmək, paylaşmaq kimi bir çox mənəvi dəyərlərin inkişafı üçün çox önəmli olduğunu düşünürəm. Ancaq uşaqlarımızın gözü ilə baxanda belə ailə görüşləri həmişə xoşbəxtlik gətirirmi?
Bu məqamda uşaqlarımız və ailələrimiz üçün müəyyən çətinliklər ola bilər. Düşünürəm ki, özünə inam problemi olan, sosial stimullara həddindən artıq önəm verən, kövrək və narahat olan uşaqlar belə görüşlərdən daha çox təsirlənirlər. Ailə ağsaqqallarının hesabat kartındakı qiymətlərə əsaslanaraq ifadə etdikləri, xüsusən də əmiuşağı arasında müqayisələrə bərabər olan münasibət uşaqlar üçün travmatikdir. Ailə üzvlərinin istəyərək və ya istəməyərək gətirdiyi tənqidlər uşaqların stress səviyyəsini artırır və onları fərqli davranışlar sərgiləməyə sövq edir. Bu tənqidlər çox vaxt ailə böyüklərinin münaqişələrini uşaqlar vasitəsilə davam etdirmək meylindən irəli gəlir. İki qardaşın övladlarını müqayisə etmək və ya rəqabət etmək istəyi əslində bu münaqişədə uzaqdan belə iştirak etməyən uşaqlara mənfi təsir göstərir.
Uzun tətillərin başqa bir problemi ev qaydalarında edilən dəyişikliklərdir. Uşağımızın yatmaq vaxtı, oyanma vaxtı, yemək vaxtları və oyun vaxtları tətildə olduğu müddətdə istər-istəməz dəyişəcək. Xüsusilə iki fərqli ailədə yaşayan uşaqlar, xüsusən əmiuşağı, qaydaları müqayisə edə, hətta öz ailələrini tənqid edə bilər. Həmçinin ailə ağsaqqalları da “ “Onsuz da uşağı bayramda tək buraxın” qarantiyası gələndə hər bir uşaq üçün istər-istəməz qaydalar, sərhədlər gevşer. Ailələrimiz burada qaydaları bir az da rahatlaşdırsalar da, tərəzinin düyməsini qaçırmamalı, qırmızı xətləri qoymalıdırlar. Bayramdan sonra kabuslar görmək istəmiriksə, həm övladımıza, həm də ailə böyüklərinə onların hüdudlarını xatırlatmalıyıq.
Nəticədə bütün ailə üzvlərini bir araya gətirən bayramlar hər ikisi üçün çox önəmlidir. uşaqlarımızın mənəvi və əxlaqi inkişafı. Mənəvi dəyərlərin inkişafı, qohum-əqrəba münasibətləri, əməkdaşlıq və paylaşma baxımından nemətdir. Xüsusən də bu bayramlar şəhər həyatından kəndə aparılıbsa, uşağın yaddaşına unudulmaz fotolar salır, daxili terapiya rolunu oynayır. Kiçik ehtiyat tədbirləri görmək və nəzarəti saxlamaqla biz yaxşı ənənələri davam etdirə və baş verə biləcək xoşagəlməz hadisələrin qarşısını ala bilərik.
oxumaq: 0
